Στίχοι: B.D Foxmoor
Μουσική: B.D Foxmoor
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Τραγούδι: Της φωτιάς οι μάγοι
Μια φορά κι έναν καιρό, ένα καλοκαίρι του 2030, η Αθήνα είχε πιάσει παγετώνα. Ήταν το πρώτο καλοκαίρι που η Αθήνα ήταν χιονισμένη. Η θερμοκρασία είχε πιάσει τους -12ο C! Ήταν ένα από τα πιο τρελά φαινόμενα που είχε συμβεί σε ολάκερο τον πλανήτη. Ακόμα, οι γειτονικές χώρες είχαν τις αναμενόμενες θερμοκρασίες, κι οι διπλανοί νομοί της Ελλάδας πάλι είχαν τις κανονικές θερμοκρασίες για μήνα Αύγουστο. Ήταν σαν κάποιος να είχε καταραστεί την πόλη!
Οι Αθηναίοι είχαν πανικοβληθεί, όπως ήταν φυσικό, μιας και από το τόσο κρύο δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν. Δεν ήταν συνηθισμένοι στα δύσκολα. Δεν μπορούσαν να κάνουν ψώνια, δεν μπορούσαν να πάνε διακοπές στα απέναντι νησιά και εν συνεχεία δεν μπορούσαν να μαυρίσουν στις παραλίες, δεν μπορούσαν να πιάσουν δορυφορική τηλεόραση, δεν μπορούσαν να βγάλουν μια selfie σε ένα club βρε αδελφέ. Ήταν θα λέγαμε η πρωτεύουσα σε κατάσταση συναγερμού!
Ανήμερα της Παναγίας -και ενώ κάποιοι “ρίχνανε παναγίες”- το χιόνι είχε σκεπάσει τα πάντα, ο πρωθυπουργός της χώρας Νίκος Λεβέντης, κάλεσε σε έκτακτό συμβούλιο τη Βουλή. Μετά από πολύωρες διαβουλεύσεις κάλεσαν τους τρεις μάγους. Οι τρεις μάγοι ήταν τρεις υπερδυνατοί άνθρωποι πνευματικά. Πνευματιστές που μπορούσαν με τη δύναμη του (οινο)πνεύματος να κινήσουν ολόκληρα βουνά, και ίσως κάποια κουτάλια. Βέβαια, για να τα λέμε όλα, είχαν γίνει γνωστοί από το Ελλάδα Έχεις Ταλέντο…
Ο πρώτος μάγος είχε μαζί του ένα τσουβάλι γεμάτο με ονείρατα φιλόξενα. Θα μπορούσε με μία κίνηση του ραβδιού τού να μεταφέρει ένα όνειρο σε κάθε κάτοικο, μήπως δηλαδή πάρουν λίγο θάρρος και αρχίσουν να ζουν. Μήπως ψάξουν στα χαμένα και διαλέξουν τα καλά από τα στερημένα. Μήπως δηλαδή με αυτό τον τρόπο σπάσουν οι πάγοι. Τελικά, όμως, ούτε μια ρωγμή δε συνέβη στους πάγους της Αθήνας.
Ο δεύτερος μάγος είχε μαζί του ένα μαγικό φίλτρο για να κάνει τους ανθρώπους να ξεχνάνε αυτά που δεν θέλουν να θυμούνται, αλλά το μόνο που κατάφερε να κάνει ήταν το αντίθετο, οι κάτοικοι επέμεναν να βασανίζουν το μυαλό τους με σκέψεις και εμμονές. Ούτε και ο δεύτερος κατάφερε να σπάσει τους πάγους. Εκείνος ο μάγος πίστευε, πως αυτοί οι πάγοι ήταν από τα κρύα και παγωμένα αισθήματα των ανθρώπων, για αυτό προσπάθησε να ζεστάνει την καρδιά τους, αλλά τίποτα.
Ο τρίτος μάγος που ήταν και ο πιο σοφός, είχε στη διάθεσή του πλήθος από γιατροσόφια. Πριν χρησιμοποιήσει το κατάλληλο, πήγε σε διάφορα μέρη της Αθήνας και περπάτησε ξυπόλυτος πάνω από τους πάγους. Ήθελε με αυτό τον τρόπο να καταλάβει τη ρίζα του σπάνιου φαινομένου, που σίγουρα δεν ήταν κάποιο καιρικό φαινόμενο. Είδε ανθρώπους κλεισμένους σε σπίτια να τον κοιτάνε με απόγνωση, είδε επαίτες να κάθονται με μια κουβέρτα στο παγκάκι, είδε βίλλες με καμινάδες να καπνίζουν, είδε μετανάστες, είδε καναλάρχες, είδε influencers, είδε βίζιτες. Ο σοφότερος μάγος όλων, σκέφτηκε πως ο πιο απλός τρόπος θα ήταν να βάλει μια φωτιά με ίδια έκταση όπως ήταν οι πάγοι, έτσι όμως τα πάντα θα γινόντουσαν στάχτη και θα άρχιζαν από την αρχή!
Ο άλλος τρόπος ήταν να αλλάξει το status του καιρού και από χιόνι να πετάει χρήματα. Έτσι κι έκανε. Με ένα application στο iPad του, άλλαξε τη ροή του ουρανού και από χιονονιφάδες άρχισε να πετάει κέρματα και χαρτονομίσματα. Οι άνθρωποι βλέποντας αυτό ξεχύθηκαν στους δρόμους με βαλίτσες, σακιά, κούτες και κουμπαράδες για να μαζέψουν όσο πιο πολλά χρήματα. Και οι τρεις μάγοι είχαν δίκαιο, έφταιγε η ψυχολογία των Αθηναίων. Είχαν πέσει σε μελαγχολία και κατάθλιψη, για αυτό σχηματίστηκαν και οι πάγοι! Μόνο που θέλανε χρήματα αντί για όνειρα, και επιταγές αντί για αγάπη.
Τα χρόνια πέρασαν, και μετά από πενήντα χρόνια ακριβώς, η Αθήνα πάλι σκεπάστηκε ολοκληρωτικά με χιόνι. Κανείς τότε δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Οι τρεις μάγοι είχαν πάει στο Las Vegas και παίζανε φρουτάκια. Φήμες λένε πως με τις πνευματικές τους δυνάμεις, ο ένας έκλεβε τον άλλον…
_
Το κείμενο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο “Γραμμόφωνο“.
