Συνήθως η ζωή είναι άδικη, μα η μόνη αδικία στον κόσμο, είναι πως αδικείς τον εαυτό σου. Καθρεφτάκι. Μα αν κάνω καθρεφτάκι, θα έρθει πάλι σε εμένα. Εγωισμός. Εγωισμός λέγεται αυτό, κι ας μην θες να το παραδεχτείς, κι ας κυλάει στις φλέβες σου.
Χάσαμε τη μαγεία. Θυμάσαι που παίζαμε μικροί και κουρδίζαμε τα παιχνίδια; Συνήθως μετά το κούρδισμα, βγάζαν ήχο, χοροπηδάγανε, χαμογελούσαν, έπεφτε χιόνι, κάναν κάτι τουλάχιστον• δεν έστεκαν ίδια.
Συμβουλή. Όταν ξανά ερωτευτείς, κούρδισε σε παρακαλώ την καρδιά σου, όχι από την καλή, όπως κάναμε μικροί, αλλά από την ανάποδη, να πάψει να χτυπάει από έρωτα, να πάψει να ερωτεύεται και να στεναχωριέται. Άντε γιατί πολλές αδικίες μαζευτήκανε στη ζωή.
Αφιερωμένο. Σε ποιον; Φυσικά και στον εαυτό μου.
_
Το κείμενο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο “120 λέξεις” project.
