-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή;
Φαίνεται σκληρό αλλά κάθε βράδυ συνηθίζω να κάνω έναν εμμονικό απολογισμό. Κοιτάω τη ζωή στο πρόσωπο. Μηδενίζω και πάλι απ’ την αρχή. (η τελευταία σκηνή από τις Ώρες)
-Γιατί αποδημούν τα πουλιά;
Όλη η ζωή. Όλων των ειδών, έχει έναν σκοπό. Την επιβίωση. Όταν νιώθεις την απειλή στο άμεσο σου περιβάλλον, απλά φεύγεις.
-Αν σου έλεγαν πως αύριο θα γίνεις άγαλμα, σε ποιο σημείο θα σταματούσες για να κοιτάζεις τον κόσμο;
Στη Μυτιλήνη, κάπου μπροστά στο λιμάνι, να κοιτάζω το Αιγαίο.
-Πώς γίνεται από τη χαραμάδα να περνάει τόσο φως;
Η ελπίδα γεννιέται πάντα από τις πληγές σου. Αν συνηθίσεις το σκοτάδι, και η πιο μικρή ποσότητα φωτός είναι τεράστια υπόσχεση.
-Ποια είναι η μονάδα μέτρησης της ευτυχίας;
Ο Έρωτας. Αυτό το ακατανόητο συναίσθημα.
-Ξημέρωμα ή δειλινό;
Δειλινό. Γιατί αγαπώ τη νύχτα. Γιατί τότε μετράς τη μέρα σου. Γιατί θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια στο χωριό και ύστερα στο Νησί κάτι ήλιους που πέφτανε στη θάλασσα.
-Πώς γίνεται η γλώσσα μας να δένεται με γόρδιο δεσμό;
Ποτέ μου δε θα μάθω πως είναι να θέλεις και να μη μιλάς.
-Γιατί νηστεύουμε ακόμα και τον έρωτα;
Γιατί αν υποθέσουμε πως η νηστεία είναι η αποχή από τους πειρασμούς, υπάρχει μεγαλύτερος; Γιατί φοβόμαστε. Γιατί ο έρωτας είναι άλλος θεός, άλλη θρησκεία και η πίστη είναι πολύ δύσκολο πράγμα.
-Ποιο θα είναι το επόμενο μέσο φυλάκισης μας;
Η άνοια Η αφαίρεση της μνήμης εννοώ. Η γνώση του ποιος είσαι. Τού τι ήσουν και τι έγινες.
-Μπορούμε να χορέψουμε «πάνω στο φτερό του καρχαρία;»
Το φτερό του καρχαρία είναι για τους τολμηρούς. Για αυτούς που δε φοβούνται να κυνηγήσουν το άπιαστο και να παλέψουν για αυτό. Για αυτούς που μπορούν να προσπαθούν και να επιμένουν, να περιμένουν, να πιστεύουν και να κινδυνεύουν άφοβα.
Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα
Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία
Το φίδι σκίζεται στο βράχο με τη σμέρνα.
Ναι μπορούμε.
_
Άρχισα να ασχολούμαι με τη μουσική στα 19 μου παρότι έγραφα στίχους από τα 10 μου. Κυκλοφόρησα τον πρώτο μου δίσκο “Απ’ το μηδέν” με ερμηνευτή τον Ζαχαρία Καρούνη και φέτος τον δεύτερο δίσκο μου “Τρίτη έξοδος” σε στίχους του Γιάννη Βασιλόπουλου και ερμηνεύτρια τη Δήμητρα Σελεμίδου καθώς τη πρώτη μου ποιητική συλλογή “Μικρά καρφιά” από τις εκδόσεις “Μικρή Άρκτος”.
