Social life #3, Γιάννης Φαρσάρης

Ο Γιάννης Φαρσάρης είναι συγγραφέας και δημιουργός της ανοικτής βιβλιοθήκης Openbook. Το επόμενο βιβλίο του θα εκδοθεί έχοντας επιτύχει χρηματοδότηση μέσω crowdfunding. [www.open-sesame.me]

#1: Δως μου ένα URL που σε χαρακτηρίζει.
Με βαθιά την πίστη σε έναν πολιτισμό που οφείλουμε να είναι ανοικτός, χάνομαι συχνά – πυκνά στις σελίδες του www.openculture.com για να ξεθάψω λίγη έμπνευση.

#2: Αν μπορούσες να αγοράσεις ένα hashtag και να το χρησιμοποιείς μόνο εσύ, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα επέλεγα ένα μυστήριο αρκτικόλεξο της μορφής #dftled και μετά θα πόσταρα μανιωδώς μέχρι τα άγρια γεράματα. Κυρίως για να μην ξεχνώ να χαμογελώ κάθε μέρα.

#3: Αν αύριο έκλεινε το facebook τι θα έκανες;
Μια φορά social, για πάντα social. Δεν ανησυχώ καθόλου, γιατί πριν πεθάνει το παλιό, θα έχει γεννηθεί το νέο. Κι αν έχει κάτασπρο φόντο και σκούρα γκρι γράμματα, ακόμα καλύτερα. Για να κάνουν καλύτερη αντίθεση οι όμορφες εικόνες.

#4: Πιστεύεις στον έρωτα με το πρώτο add;
Ναι και πάλι ναι. Άμα ρίξεις μια γερή ματιά στον τοίχο του άλλου, τότε ξέρεις. Άμα καθίσεις να διαβάσεις και όλα τα σχόλια που έχει γράψει, τότε όχι απλά ξέρεις. Κάνεις ανοικτά και πρόταση γάμου.

#5: Ποια είναι η μονάδα μέτρησης των social δικτύων;
Υπάρχει λέξη “επηρεασιμότητα”; Δεν πειράζει, θα την εφεύρουμε 🙂

#6: Γιατί δίνουμε περισσότερα like, παρά αγκαλιές;
Μα γιατί δεν προλαβαίνουμε. Ο γάμος σου δεν ήταν η μοναδική περίπτωση που μπόρεσες σε 1 ώρα να αγκαλιάσεις όλους μα όλους τους φίλους σου; Δεν ήταν ένας καλός λόγος να έρθουν όλοι, ακόμα και οι μακρινοί; Ε, κάπως έτσι. Και χωρίς σοβαρό λόγο, κάθε μέρα.

#7: Πόσο ζηλεύεις τη virtual ευτυχία των άλλων;
Η ευτυχία είναι μία, και δεν είναι ποτέ virtual. Και ο πόνος το ίδιο. Αν σου πει “σ’ αγαπώ” με μήνυμα, κοιμάσαι πιο όμορφα γιατί σου λείπει. Αν σου πει “χωρίζουμε” με μήνυμα, είναι καλύτερα, γιατί έχεις αμέσως δίπλα σου 4.999 φίλους να σου συμπαρασταθούν.

#8: Τα status σου έχουν συγκεκριμένο αποδέκτη ή εκφράζεις αβίαστα κάποια άποψη;
Είναι σα να βγαίνεις στο μπαλκόνι, να αράζεις στο τραπεζάκι κι από κάτω στην πλατεία να είναι όλοι σου οι φίλοι. Πετάς μια ατάκα φωναχτά και βλέπεις μερικά κεφάλια να σηκώνονται. Άμα δεις σκεφτικά κεφάλια με αυτό που είπες, το πας καλά. Άμα δεις τις σημαίες να σηκώνονται και να αρχίζουν τα συνθήματα επευφημίας, τότε μπες μέσα, κάτι κάνεις λάθος.

#9: Αν είχες την δυνατότητα να γράψεις ένα μόνο αλγόριθμο, τι από τα δύο θα διάλεγες. Να αποτινάξεις όλη τη μελαγχολία των ανθρώπων που έχει δημιουργηθεί από τα social networks, ή να ερωτευτείς παράφορα;
Θα επέλεγα να ερωτευτούν μεμιάς παράφορα όλοι οι μελαγχολικοί άνθρωποι των κοινωνικών δικτύων. Και πάλι από την αρχή, γιατί μετά τον έρωτα έρχεται πάντα η μελαγχολία. Και ευτυχώς, αλλιώς δεν θα είχαμε καθόλου ποιητές.

#10: Έτος 2025, πως φαντάζεσαι τα social media;
Φορεμένα πάνω μας, με αισθητήρες και αυτόματους καταγραφείς συναισθημάτων. Ναι, αλλά μόνο καταγραφείς, γιατί γεννήτριες συναισθημάτων δεν θα καταφέρουν να φτιάξουν ποτέ.

_

Η πρώτη δημοσίευση έγινε στο ΓΚΡΕΚΑ