ορφέας

Σωπαίνω δε μιλώ

Tότε που συμβαίναν τα ωραία, και τα αγόρια κάνανε καντάδες στα κορίτσια, όχι όπως σήμερα, που αφιερώνουν τραγούδια σε ηλεκτρονικούς τοίχους…

Σαν εσένα

Τις περισσότερες φορές ακούμε τα τραγούδια χωρίς να αφουγκραζόμαστε τους στίχους. Τα ακούμε ενώ οδηγούμε στο αμάξι, ή χαζεύοντας στον υπολογιστή ή ακόμη και σε μια συναυλία. Είναι πολύ διαφορετικό το να πάρεις ένα τραγούδι και να το διαβάσεις. Να το διαβάσεις πεζά, όπως θα έκανες με ένα ποίημα ή με κάποιο βιβλίο. Διεισδύεις καλύτερα στη δυναμική του στίχου.

Γιατί πολύ σ’ αγάπησα

Από σήμερα και σε αυτό εδώ το blog, θα αναρτώνται όλα τα άρθρα που έγραψα στο ΟΡΦΕΑ. Θα γίνει δηλαδή μια μικρή αναβίωση της στήλη που είχα στο συγκεκριμένο μουσικό διαδικτυακό τόπο. Οι παρακάτω λέξεις εξηγούν ακριβώς την θεματική που είχε αυτή η ιδιαίτερη στήλη.

Αν ένα τραγούδι είναι καλό θα βρει τον δρόμο του – Αργύρης Λούλατζης

Γ.Ι.: Σε φοβίζει αυτή η εποχή; Σε φοβίζει που βλέπεις ανθρώπους που έχουν ταλέντο να μην προχωράνε; Α.Λ.: Αν με φοβίζει κάτι είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν μιλάνε μεταξύ τους πια. Είναι κλεισμένοι στους εαυτούς τους και στο άγχος της επόμενης