«Ενώ τον προηγούμενο αιώνα ολοκληρωτικά καθεστώτα προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να συλλέξουν πληροφορίες για τους πολίτες, σήμερα τα ψηφιακά δεδομένα εκχωρούνται αβίαστα είτε συλλέγονται άκοπα, εν αγνοία των χρηστών. Αυτό που βιώνουμε είναι σχοινοβασία».
“Το να παρατηρείς τους ανθρώπους σου δίνει μια εμπειρία και ένα αξίωμα που δεν μπορεί να διδαχτεί· ειδικότερα τώρα, που όλοι προσέχουν την οθόνη του κινητού τους”.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που της άρεσε να ζει κάτω από το πάπλωμα.
Μια φορά κι έναν καιρό μια γούρνα συνάντησε ένα ποτάμι.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δύο χώρες που πολεμούσαν για το ποια είναι η δυνατότερη.
Στα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουμε αρκετές ζωές, πέντε, δέκα, δεκαπέντε, απεριόριστες, και πάλι δεν μας φτάνουν, δεν μας αρκούν. Στη ζωή έχουμε μία και τη σπαταλάμε. Λένε, πως ζούμε δύο ζωές, τη δεύτερη τη ζούμε όταν συνειδητοποιήσουμε πόσο άσχημα ζήσαμε την πρώτη.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που ήθελε να πετάξει χαρταετό
Να πιστεύεις πως μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο, ο κόσμος ξεκινάει από εσένα, αν δεν μπορείς εσύ, δεν μπορεί κανείς
Μια φορά κι έναν καιρό χιόνισε σε ένα μέρος που πολύ σπάνια χιονίζει. Όλα τα παιδιά βγήκανε στο δρόμο για να δουν, αλλά και να παίξουν με το χιόνι. Τα περισσότερα φτιάχνανε χιονάνθρωπους, άλλα παίζανε χιονοπόλεμο και άλλα ξαπλώνανε στο έδαφος και σχημάτιζαν “αγγέλους”.
Ώρα με την ώρα, χρόνο με το χρόνο, γινόμαστε άνθρωποι τέρατα. Ξεφεύγουμε και παρεκκλίνουμε από ό,τι είχαμε πει όταν ήμασταν παιδιά. Όταν μεγαλώσω θα γίνω… τέρας. Και πια, γεννιόμαστε τέρατα, είμαστε δηλαδή τέρατα από τη μήτρα! Βλέπω γυναίκες του Hollywood,
Ο Δεκέμβρης ήταν πολύ μοναχικός και κρύος. Το μόνο του φωτεινό σημείο ήταν κάποια μικρά λαμπάκια που φόραγε στις γιορτές… Είχε χιόνια μέσα στην καρδιά του! Κι επιπλέον, δεν είχε ερωτευτεί ποτέ του! Ώσπου, εντελώς ξαφνικά, είδε ένα καλαντάρι! Άρχισε να το ξεφυλλίζει, κι όταν πήγε στην όγδοη φωτογραφία σταμάτησε.
Η μεγάλη μου αγάπη για τον στίχο και κατ’ επέκταση για τη λογοτεχνία, ίσως προήρθε από ένα mp3 player.
