-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή;
Μην κοιτάξεις πίσω.. Στους σταθμούς των τρένων αν κοιτάξουμε πίσω.. αυτή η εικόνα παραμένει ως υπόσχεση…
-Γιατί αποδημούν τα πουλιά;
Γιατί ξέρουν τι σημαίνει να μην ανήκεις πουθενά.
-Αν σου έλεγαν πως αύριο θα γίνεις άγαλμα, σε ποιο σημείο θα σταματούσες για να κοιτάζεις τον κόσμο;
Έξω από το πατρικό μου σπίτι. Να βλέπω τις επόμενες γενιές ή τους επόμενους νοικιάρηδες ή το σπίτι μου να το γκρεμίζουν.
–Πως γίνεται από την χαραμάδα να περνάει τόσο φως;
Πώς γίνεται και κάποιες φορές δεν το βλέπουμε;
-Ποια είναι η μονάδα μέτρησης της ευτυχίας;
Δεν θυμάμαι. Το είχα διδαχθεί πολύ μικρή!
-Ξημέρωμα ή δειλινό;
Ξημέρωμα. Έχει μια αντίφαση για εμάς τους μουσικούς. Δηλώνει ξεκίνημα, μα το απολαμβάνουμε πριν πάμε για ύπνο.
-Γιατί νηστεύουμε ακόμα και τον έρωτα;
Γιατί η νηστεία σημαίνει αποχή από αυτά στα οποία δύσκολα αντιστεκόμαστε.
-Ποιο θα είναι το επόμενο μέσο φυλάκισης μας;
Το να νομίζουμε ότι είμαστε ικανοί να έχουμε άποψη για όλα.
–Μπορούμε να χορέψουμε «πάνω στο φτερό του καρχαρία;»
Μόνο αυτό μας έμεινε για να νιώθουμε ελεύθεροι. Να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε τα αδύνατα.
__________
Η τραγουδοποιός Μαρία Παπαγεωργίου γεννήθηκε στα Γρεβενά. Στο ενεργητικό της έχει 2 προσωπικούς δίσκους με τον τραγουδοποιό Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη και πληθώρα συνεργασιών και συμμετοχών σε δίσκους γνωστών καλλιτεχνών (όπως ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, η Δανάη Παναγιωτοπούλου, ο Νίκος Χαλβατζής). Η παράσταση που ανέβασε φέτος στο Σταυρό του Νότου πήρε 2 φορές παράταση και ξανανεβαίνει για τρίτη φορά στις 31 Μαρτίου, 7 και 14 Απριλίου.
Φωτογραφία: Χρήστος Τόλης
