-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή;
Edward Norton Rant 25th Hour. (Με διάθεση αυτοσαρκασμού φυσικά)
-Γιατί αποδημούν τα πουλιά;
http://el.m.wikipedia.org/wiki/GR.Μετανάστευση.Πτηνων
Πάντως επιστρέφουν.
-Αν σου έλεγαν πως αύριο θα γίνεις άγαλμα, σε ποιο σημείο θα σταματούσες για να κοιτάζεις τον κόσμο;
Αν καταφέρεις να με κρατήσεις ακίνητη για 3 λεπτά σου υπόσχομαι πως θα “αυτομετατραπώ” σε άγαλμα.
-Πώς γίνεται από την χαραμάδα να περνάει τόσο φως;
Πάντα υπάρχει η ανάγκη αλλά και το περιθώριο για να έρθει το φως (“there is a crack in everything that’s how the light gets in” στίχος από το τραγούδι Anthem του Leonard Cohen). Χωρίς το σκοτάδι όμως δεν θα φαινόταν “τόσο” το φως της χαραμάδας, δεν θα έλαμπαν τόσο τα αστέρια.
-Ποια είναι η μονάδα μέτρησης της ευτυχίας;
Νομίζω μόνο οι παλμοί της καρδιάς.
-Ξημέρωμα ή δειλινό;
Μου αρέσει η μοναξιά του ξημερώματος. Η αίσθηση πως η πόλη κοιμάται και η ψευδαίσθηση πως βλέπω πρώτη τον ήλιο.
-Πώς γίνεται η γλώσσα μας να δένεται με γόρδιο δεσμό;
Σε περιπτώσεις ενοχής και φόβου ίσως. (Βολεύει κιόλας μερικές φορές)
-Γιατί νηστεύουμε ακόμα και τον έρωτα;
Αυτά είναι προσωπικές επιλογές. Το πρόβλημα θα ήταν να νηστεύαμε Στον έρωτα.
-Ποιο θα είναι το επόμενο μέσο φυλάκισης μας;
Η απώλεια της ψυχής μας.
-Μπορούμε να χορέψουμε «πάνω στο φτερό του καρχαρία;»
Τα πάντα είναι θέμα προτεραιοτήτων και επιλογών. Αν με έκανε να νιώθω πλήρης παρά τις συνέπειες, θα χόρευα ακόμα και στα δόντια του. Παρ’ όλα αυτά έχω μια μικρή ελπίδα πως η αγάπη και ο σεβασμός κάμπτουν ακόμα και την αντίδραση του καρχαρία, πως αν διασφαλιστεί η εμπιστοσύνη θα ανοίξει μόνος του το στόμα να χορέψεις και δεν θα το κλείσει μέχρι να βγεις ασφαλής.
_
Η Παυλίνα Βουλγαράκη κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο «ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ» το περασμένο Φθινόπωρο από την Cobalt Music. Από τον δίσκο έχει γίνει πολύ γνωστό το τραγούδι Λαβύρινθοι, ντουέτο με τον Μπάμπη Στόκα σε δικούς της στίχους και μουσική. Τέλος θα κάνει διάφορες εμφανίσεις με τον Σταμάτη Μορφονιό όλο το καλοκαίρι ανά την Ελλάδα.
