-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή;
Αυτή. Νύχτα, περιμένοντας το δρομολόγιο των 00.00
-Γιατί αποδημούν τα πουλιά;
Γιατί είναι βάσανο να’χεις φτερά.
-Αν σου έλεγαν πως αύριο θα γίνεις άγαλμα, σε ποιο σημείο θα σταματούσες για να κοιτάζεις τον κόσμο;
Στην πλατεία Ερμούπολης, έξω απ΄τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, δίπλα στον Σουρή.
Να μου διηγείται ιστορίες και να πειράζουμε τους περαστικούς.
–Πώς γίνεται από τη χαραμάδα να περνάει τόσο φως;
Πίσω απ΄τις μικρές τρύπες καταπιέζεται η ενέργεια. Εμείς βλέπουμε απλά την μεγαλειώδη έκρηξή της.
-Ποια είναι η μονάδα μέτρησης της ευτυχίας;
Οι τελευταίες σκέψεις πριν κλείσεις τα μάτια κάθε βράδυ.
-Ξημέρωμα ή δειλινό;
Δειλινό, καλοκαιρινό στην παραλία. Γιατί κάθε μα κάθε φορά είναι διαφορετικό.
-Πώς γίνεται η γλώσσα μας να δένεται με γόρδιο δεσμό;
Δεν γίνεται να μιλάμε πάντα, ούτε να τα λέμε όλα.
-Γιατί νηστεύουμε ακόμα και τον έρωτα;
Εσείς ή εμείς;
-Ποιο θα είναι το επόμενο μέσο φυλάκισης μας;
Ο χρόνος, που ποτέ δεν φτάνει.
-Μπορούμε να χορέψουμε «πάνω στο φτερό του καρχαρία;»
Ο χορός είναι πιο αβίαστος και απολαυστικός όταν γνωρίζεις πως ίσως και να’ναι ο τελευταίος.
_
Ιδρυτικό μέλος τους χιπ χόπ σχήματος ΝΤΠ. (Νέα Τάξη Πραγμάτων) και των Βίων Παράλληλων με περισσότερες από 400 ζωντανές εμφανίσεις, τρείς ολοκληρωμένες δισκογραφικές κυκλοφορίες και πληθώρα digital singles. Αυτή την περίοδο συλλέγει στίχους και συνθέτει μουσικές, για το πρώτο προσωπικό του δισκογραφικό εγχείρημα.