-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή;
Αυτή εδώ.
-Γιατί αποδημούν τα πουλιά;
Γιατί έχουν δει την ομορφιά του κόσμου απο ψηλά και δεν μπορούν ν΄αποφασίσουν ποιο μέρος να απολαύσουν.
-Αν σου έλεγαν πως αύριο θα γίνεις άγαλμα, σε ποιο σημείο θα σταματούσες για να κοιτάζεις τον κόσμο;
Στο σημείο που έπαιζα χιονοπόλεμο με τον αδερφό μου όταν είμασταν παιδιά.
–Πώς γίνεται από τη χαραμάδα να περνάει τόσο φως;
Γιατί τις περισσότερες φορες μέσα από τις χαραμαδές μπορείς να δεις τον Παράδεισο.
-Ποια είναι η μονάδα μέτρησης της ευτυχίας;
Τα αγγίγματα.
-Ξημέρωμα ή δειλινό;
Το δειλινό είναι η γραμμή αφετηρίας και το ξημέρωμα ο τερματισμός. Ανάμεσα τους έχουν γραφτεί τα τα πιο ωραία ποιήματα.
–Πώς γίνεται η γλώσσα μας να δένεται με γόρδιο δεσμό;
Γιατί η καρδιά διψά συνεχώς για ακονισμένες λάμες.
-Γιατί νηστεύουμε ακόμα και τον έρωτα;
Δεν ξέρω. Θα πρέπει να ρωτήσεις αυτούς που νηστεύουν.
-Ποιο θα είναι το επόμενο μέσο φυλάκισης μας;
Η ληθαργική αποδοχή της αποκτήνωσης.
–Μπορούμε να χορέψουμε «πάνω στο φτερό του καρχαρία;»
Εγώ δεν μπορώ να χορέψω ούτε σε γήπεδο ποδοσφαίρο χωρίς να μπερδέψω τα πόδια μου. Αλλά δεν παύω να θαυμάζω την ισσοροπία των άλλων.
_
Συγγραφέας δύο βιβλίων:
-Η Νόσος των εραστών, εκδ. Μελάνι, 2011, εκδ. Ψυχογιός 2018
-Μόνο τα νεκρά ψάρια ακολουθούν το ρεύμα, εκδ. Ψυχογιός 2015
