Η θεατρικότητα του στίχου

Η Τέχνη συγκινεί, οι δύο Τέχνες συγκινούν στο διπλάσσιο. Όταν δύο Τέχνες συνδιαλέγονται και γίνονται ένα τότε μιαλάμε για μία πράξη, για μία συμπράξη, για ένα σώμα.

“Η ομιλία αυτή, φλερτάροντας με το performance, μιλάει με βαθύ συναισθηματικό τρόπο για την τέχνη. Η φαντασία συνομιλεί με το βίωμα και ο ψυχισμός του δεκτή είναι το «φονικότερο όπλο» ενός στιχουργού. Μια παράσταση που φυτεύτηκε στον καλλιτέχνη αλλά ανθίζει μέσα στην φαντασία του κοινού. Ως αρχιτέκτονας δίνει το οικόπεδο, τις χαράξεις ίσως και το λειτουργικό πρόγραμμα. Στην ουσία όμως εμείς ,το κοινό, θα τελειοποιήσουμε το οικοδόμημα”.