Κάποια στιγμή, στράφηκε και κοίταξε τους γονείς του που του ‘γνεφαν λυπημένοι, καθισμένοι στην άκρη του δάσους. Η μοναξιά πλημμύρισε τη μικρή φτερωτή καρδιά του.
Έτσι λοιπόν, ο Μπουφάκος άνοιξε τα φτερά του και πέταξε προς μια καινούργια ζωή· γιατί μπορεί να μην ήξερε να λέει μπου, αλλά είχε όλες τις άλλες συνθήκες κάθε κανονικού μπουφάκου. Κοιμόταν τη μέρα και πετούσε τη νύχτα.
Το ταξίδι του τον έφερε σ’ ένα αγρόκτημα. Προσγειώθηκε πάνω σ’ ένα φράχτη. Ένιωσε πεινά και σκέφτηκε ότι ένα κοτοπουλάκι θα ΄ταν ό,τι έπρεπε. Τότε, μια φωνή από πίσω τον έκανε να τιναχτεί: «Δεν νομίζω ότι είναι και τόσο καλή ιδέα». Ο Μπουφάκος στράφηκε κι αντίκρισε ένα πανέμορφο παπάκι, που κουβαλούσε μια μικρή βαλίτσα κάτω απ’ το ένα του φτερό. «Ο κτηματίας ξέρει πολύ καλό σημάδι» συμπλήρωσε το παπάκι.
«Σε ευχαριστώ πολύ» είπε ο Μπουφάκος. «Μου έσωσες τη ζωή.»
Το παπάκι αναστέναξε. «Χαίρομαι που κάποιος με εκτιμά.»
Παρουσίαση:
Η κυρία Μπούφου καθάρισε το λαιμό της για να τραβήξει την προσοχή του γιου της, κι έκανε: «Μπου!» Ο Μπουφάκος την κοίταξε περίεργα και δεν είπε τίποτα. Η κυρία Μπούφου καθάρισε ξανά το λαιμό της και επανέλαβε: «Μπου!» Ο Μπουφάκος την κοίταξε με απορία. Ο κύριος Μπούφος φτερούγισε ανυπόμονα και είπε: «Γιε μου, επανέλαβε μετά τη μητέρα σου: “Μπου”». Ο Μπουφάκος άνοιξε το στόμα του, πήρε βαθιά αναπνοή και, καθώς η κυρία Μπούφου κι ο κύριος Μπούφος περίμεναν όλο λαχτάρα, είπε:«Μπα;»
“Ο μπούφος που δεν μπορούσε να κάνει μπου” περιέχει τέσσερις ιστορίες που μας βοηθούν να συλλογιστούμε πάνω σε θέματα τα οποία απασχολούν την ανθρώπινη ψυχή. Γραμμένες σε μορφή παραμυθιού που μπορούν να διαβαστούν και από παιδιά, αυτές οι ιστορίες μας βοηθούν να κατανικήσουμε τις φοβίες, τις ανησυχίες και τις αμφιβολίες μας. Το μήνυμά τους είναι σαφές: αν γεμίσουμε την ψυχή μας με αγάπη, δεν περισσεύει χώρος για το φόβο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ο μπούφος που δεν μπορούσε να κάνει μπου, Fisher Robert, Kelly Beth
Εκδόσεις: Opera
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Έτος: 2012
Σελίδες: 128
Cover: Julio Cesar Melo
