Φωτιά μου
Η διάθεση μου για το νέο άρθρο ήταν λίγο διαφορετική από ότι τις άλλες φορές. Δεν ήθελα να αναλύσω στίχο-στίχο, αλλά να περιγράψω την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Η διάθεση μου για το νέο άρθρο ήταν λίγο διαφορετική από ότι τις άλλες φορές. Δεν ήθελα να αναλύσω στίχο-στίχο, αλλά να περιγράψω την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Ίσως είναι η λιγότερο εμπνευσμένη εποχή από τις άλλες τρεις, αλλά παρ΄ όλα αυτά μας έχει χαρίσει πολύ όμορφα τραγούδια.
Τρία στάδια ακολουθώ για να γράψω πάνω σε ένα τραγούδι. Πρώτα το ακούω, μετά το βλέπω… και μετά το διαβάζω.
Ο Αύγουστος είναι ίσως ο μήνας όπου οι στιχουργοί έχουν γράψει τα λιγότερα τραγούδια, αλλά ο μήνες που του έχουν αφιερώσει τα περισσότερα.
Αγαπήστε τα τραγούδια που δεν λένε δέκα φορές το ρεφρέν.
Αγαπήστε τα τραγούδια που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ραδιόφωνα.
Για κάποιο λόγο τα τραγούδια που εμπεριέχουν τη λέξη αυτή, είναι πολύ ωραία!
Ο Άλκης Αλκαίος (1949 – Αθήνα, 2012) ήταν ποιητής και στιχουργός. Το πραγματικό του όνομα ήταν Βαγγέλης Λιάρος. Πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου 2012, σε ηλικία 63 ετών.
Ο τάδε γνώρισε την τάδε σε ένα μαγαζί. Η εφαρμογή που είχαν βάλει στο κινητό δούλεψε μια χαρά. Στο μαγαζί δεν είπαν κάτι, απλά κοιταχτήκαν. Το βράδυ που πήγαν σπίτι άρχισαν και μιλάγανε, στέλνανε φατσούλες, ηχογραφημένα μηνύματα, μικρά video και γυμνές φωτογραφίες.
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Αυτή. Κλασικά. -Γιατί αποδημούν τα πουλιά; Για να τα νοσταλγούμε. -Αν σου έλεγαν πως αύριο θα γίνεις άγαλμα, σε ποιο σημείο θα σταματούσες
Τους τόνους που μου μάθανε στο πρωινό σχολείο τους έφαγα μια Κυριακή στο δίπλα καφενείο και μείνανε τα γράμματα χωρίς κάνα κεφάλι μα το δικό μου κάνανε να βράζει σα καζάνι Οι δάσκαλοι μου λέγανε για την περισπωμένη μα εγώ
Τα όνειρα που έβλεπες σε κύκλωσαν σα φίδια σε θρέψανε με αφορμές χωρίς να δεις που πας και νόμιζες πως έτρεχες, μα έτρεχες στα ίδια στα μέρη που δεν έμαθες ποτέ να αγαπάς Νανούρισμα οι προσευχές που προσπαθείς να κάνεις
Οι άνθρωποι που αγαπώ, με κάνουν να γράφω καλά. Οι άνθρωποι που αγάπησα και που δεν είναι κοντά μου, με κάνουν να γράφω ακόμα καλύτερα. Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί αν η μοναξιά που νιώθω έρχεται από μόνη της ή την