Με θέα τον ακάλυπτο

Σε ένα στενό υπόγειο
χωρίς καθόλου φώτα
ανάψαμε τρία κεριά
να μοιάζουν βαρελότα

Δίπλα απ’ το παράθυρο
στο ραγισμένο τζάμι
κοπήκανε τα όνειρα
τα πήρε το ποτάμι

Και την στιγμή του τραπεζιού
του κόσμου το ρεγάλο
συλλάβισα το φαγητό
να μοιάζει πιο μεγάλο