Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή;
Η πρώτη σκηνή από τις Αρμονίες του Werckmeister του Bela Tarr.
-Γιατί αποδημούν τα πουλιά;
Αποδημούν τα πουλιά που η ζωή τους κινδυνεύει από την στάση.
-Αν σου έλεγαν πως αύριο θα γίνεις άγαλμα, σε ποιο σημείο θα σταματούσες για να κοιτάζεις τον κόσμο;
Θα προτιμήσω κάποια κεντρική πλατεία πρωτεύουσας: Σύνταγμα, Alexanderplatz, Times square, Place Vendôme, Plaza de la Revolución.
–Πώς γίνεται από την χαραμάδα να περνάει τόσο φως;
Φταίει και η χαραμάδα.
-Ποια είναι η μονάδα μέτρησης της ευτυχίας;
Ο ήλιος.
-Ξημέρωμα ή δειλινό;
Και τα δύο, αρκεί να υπάρχει καφές.
–Πώς γίνεται η γλώσσα μας να δένεται με γόρδιο δεσμό;
“Τίποτα δεν είδα απ’ την Ανάγκη πιο μεγαλοδύναμο.” λέει ο Ευριπίδης.
-Γιατί οι άνθρωποι νηστεύουν ακόμα και τον έρωτα;
Δεν γνωρίζω. Αλλά έτσι όπως πάνε θα το φάνε το κεφάλι τους.
-Ποιο θα είναι το επόμενο μέσο φυλάκισης μας;
Η τηλεκίνηση.
–Μπορούμε να χορέψουμε «πάνω στο φτερό του καρχαρία;»
Αν μάθουμε καλά την χορογραφία.
_________
Η Μάρθα Φριντζήλα σπούδασε θέατρο και τραγούδι. Διδάσκει υποκριτική στην σχολή του Εθνικού θεάτρου. Από το 1999 είναι σκηνοθέτης της ομάδας Δρόμος με δέντρα και μέλος του χώρου τέχνης Κρατήρας. Το 2010 δημιούργησε τον χώρο τέχνης και εκπαίδευσης Baumstrasse στην Αθήνα.
