Η “πλαστική άνοιξη” κινείται στο υπερρεαλιστικό φάσμα με άνεση, αποδίδοντας εικόνες από μνήμες του παρελθόντος με μια νέα οπτική που καλείται να αποτινάξει την προυπάρχουσα φρίκη και τον σκιώδη τρόμο του είναι, με σκοπό να τονώσει την ελπίδα και την προοπτική υλοποίησης του ονείρου. Ο ρυθμός γρήγορος, σταράτος, ο στίχος αιωρείται άνετα ανάμεσα στο διφορούμενο και την πρόθεση, ο λόγος σίγουρος και άνετος με πινελιές ειρωνίας και προσδοκούμενης τέρψης. Πιο κάτω μπορείς να διαβάσεις δύο ποιήματα της πρώτης ποιητικής συλλογής της Στέργιας Κάββαλου.
12 εβδομάδων
κλωτσάς την κοιλιά μου,
μαζεύω το τρεχούμενο αίμα με τις παλάμες.
ζωντανό.
(σου) κλείνω το μάτι και ξέρω
πως τα δόντια μας δεν θα είναι πια μεταξένια.
τουλάχιστον μέχρι η μυρωδιά της Μήδειας πάψει
να κολλάει στους διαδρόμους.
θα πάψει;
υπάρχοντα
δυο αγχόνες έχω για ποδαράκια
ένα μπουκάλι ούρων για φυλαχτό
τρεις σταγόνες αίμα στο μαξιλάρι μου.
όταν παίρνω λίγη φόρα
καθαρίζω τις γραμμές από τα ημερολόγια
και μεγαλώνω τη ζωή.
στα δάχτυλά μου μετράω ήδη πέντε αιωνιότητες.
_
Στέργια Κάββαλου, Πλαστική άνοιξη
Εκάτη 2013
ISBN: 978-960-408-164-6
photo: Γιώργος Ιατρίδης
Επιπλέον, την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου κάναμε μια εκπομπή μαζί με την Στέργια Κ. στα studio του CR radio. Όπου και η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από την ταράτσα του σταθμού.
Μπορείς να ακούσεις την εκπομπή από εδώ.
“bonus track” @ CR radio καλεσμένη η Στέργια Κάββαλου by Giorgos Iatridis on Mixcloud
