(Παράβαση από τους «Αχαρνής» του Αριστοφάνη – 1977)
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου
Τραγούδι: Παράβαση
Ο τάδε γνώρισε την τάδε σε ένα μαγαζί. Η εφαρμογή που είχαν βάλει στο κινητό δούλεψε μια χαρά. Στο μαγαζί δεν είπαν κάτι, απλά κοιταχτήκαν. Το βράδυ που πήγαν σπίτι άρχισαν και μιλάγανε, στέλνανε φατσούλες, ηχογραφημένα μηνύματα, μικρά video και γυμνές φωτογραφίες. Όλα μοιάζανε υπό έλεγχο, ο αλγόριθμος της εφαρμογής δούλευε. Αυτό συνεχίστηκε για λίγες μέρες ακόμη, ώσπου το κορίτσι πρότεινε στο αγόρι να κάνουν έρωτα. Εκείνος φυσικά δέχτηκε αμέσως. Έτσι, τοποθετήσαν τα κινητά τους στο προσκέφαλο του κρεβατιού τους και αρχίσαν να χαϊδεύονται. Αφού τέλειωσαν και οι δύο βάλανε τα χείλη τους στη Retina οθόνη και καληνυχτίσανε. Το άλλο πρωί το αγόρι ξύπνησε με περίεργη διάθεση, ήθελε να συναντήσει από κοντά το κορίτσι. Εκείνη του εξήγησε πως αν γίνει αυτό θα παραβιαστούν οι κανόνες της εφαρμογής. Εκείνος της είπε πως υπάρχει ζωή και έξω από την εφαρμογή και πως ένα χάδι ή η ανάσα της είναι πιο σημαντικά κι από ένα εκατομμύριο ηχογραφημένα μηνύματα, φατσούλες, αυτοκόλλητα, γυμνές φωτογραφίες, φιλιά από οθόνες, like, κοινοποιήσεις, tweet και retweet. Εκείνη τον έσβησε από -το- λογαριασμό της.
_
Το διήγημα δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο “Γραμμόφωνο“.
