γραμμόφωνο

Λείπει πάλι ο θεός

Κάποια στιγμή συναντήθηκαν τυχαία δύο βλέμματα. Ανάμεσα σε τρία εκατομμύρια πληθυσμό που έχει η Αθήνα, συναντήθηκαν “τυχαία”…

Μέρες αργίας

Οι μέρες μας είναι πολύ αργές, και οι ώρες μας περνούν αθόρυβα. Φτάσαμε σε ένα σημείο, να φωνάζουμε και να εκλιπαρούμε για λίγη αγάπη.

Τα φάρμακα

Φάρμακα για να ζήσεις, φάρμακα για να μην ζήσεις, φάρμακα για τα πάντα, σου λέω.

Θάλασσα

Μια φορά κι έναν καιρό, ήμασταν τόσο αμίλητοι εμείς οι άνθρωποι, που ακόμα και η θάλασσα φοβήθηκε τη σιωπή μας.

Της φωτιάς οι μάγοι

Μια φορά κι έναν καιρό, ένα καλοκαίρι του 2030, η Αθήνα είχε πιάσει πάγους. Ήταν το πρώτο καλοκαίρι που η Αθήνα ήταν χιονισμένη.

Πού να ’σαι τώρα

Πώς μπορείς να κρατάς στο ένα χέρι την αγαπημένη σου, και στο άλλο χέρι αυτό που σε κάνει να μην την αγαπάς;

Καλοκαίρι σαν χειμώνας

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα παραθαλάσσιο χωριό, ζούσαν δύο κάτοικοι. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Δεν κατοικούσε κανείς, μα κανείς άλλος.

Το καπηλειό

Συγνώμη, αλλά τραγούδια σαν το “καπηλειό” δεν πρόκειται να ξαναγραφτούν.