Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου & Νικόλας Άσιμος
Έχω ένα παπάκι να μου κάνει πα
…για όλη τη στροφή του τραγουδιού, αν δεν είχαμε ακούσει το τραγούδι πρωτύτερα και δεν γνωρίζαμε τίποτα για τον Νικόλα θα νομίζαμε πως είναι κάποιο τραγούδι που απευθύνεται σε παιδιά του δημοτικού ή ακόμα και του νηπιαγωγείου. Εξάλλου με μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο το τραγούδι το έγραψε για να νανουρίζει την κόρη του. Το θέμα είναι όμως, πώς το συγκεκριμένο τραγούδι έγινε τεράστια επιτυχία; Και δεν εννοώ πως πούλησε πλατινένιους δίσκους, αλλά να έχει ακουστεί τόσο πολύ
Αλλά ας κάνουμε ακόμα μια στάση, ο πρώτος, πρώτος στίχος ενός τραγουδιού φέρει όλη την έμπνευση που έχει ένας άνθρωπος μέσα του. Είναι η ιδέα που δεν έχει υποστεί καμία, μα καμία επεξεργασία, οπότε καταλαβαίνουμε πόση αγάπη κουβαλούσε ο Νικόλας μέσα του
να μου κάνει πα, πα, πα
…συνεχίζει ακόμα πιο «παιδικά»
Και ένα κουνελάκι που όλο μου κουνάει
…είχε αποφασίσει να εξωτερικεύσει όλη την αγάπη που διέθετε και με όπλο την απλότητα, να ταράξει τις εφησυχασμένες μας αισθήσεις
που όλο μου κουνάει τ’ αφτιά
…και τον έρωτα που διέθετε στα μύχια της ψυχής του, επίσης δε γνωρίζουμε αν αυτά τα ζωάκια ήταν αληθινά ή ψεύτικα. Αν ήταν ψεύτικα, το τραγούδι γίνετε ακόμα πιο δυνατό, μια και δίνει ζωή σε κάτι άψυχο
Και δε μου καίγεται καρφί
αν εσύ περνάς και δε μου ξαναμιλάς
…δυστυχώς δεν μπορούμε να χωνέψουμε πως κάποιος άλλος αρνείται τον έρωτά μας. Πολλές φορές δινόμαστε εξ ολοκλήρου χωρίς να περιμένουμε την απάντησή του… Όμως εδώ, ξεπερνά την πικρία και λέει με τον πιο προφορικό λόγο πως, «δε μου καίγεται καρφί», άλλο ένα δείγμα ατέρμονης αγάπης και όχι αδιαφορίας
Ίσως να ξανάρθεις όταν θα έχω πια
όταν, θα έχω πια χαθεί
…η ζωή είναι πολύ μικρή, και για τον Νικόλα η ζωή ήταν ακόμα μικρότερη, δε χρειάζεται να αρνούμαστε κάτι όταν ο μισός μας εαυτός θέλει να το κάνει, σίγουρα θα θέλει να το κάνει και ο άλλος μισός, ας αφήσουμε τον εγωισμό στην άκρη κι ας συναντήσουμε κατάματα την αλήθεια, ειδικότερα σε έναν καιρό που οι αυτόχειρες πληθαίνουν
κι ή θα μ’ έχουν θάψει ή θα έχω μα
ή θα έχω μαραθεί
…ας μου εξηγήσει κάποιος, πως ένα δεντράκι ή ένα λουλούδι μπορεί να μαραθεί από μόνο του;
…ο μόνος λόγος που βρίσκω είναι, πως μάλλον οι γύρω του δεν το πότιζαν
Και ας μη σου καίγεται καρφί
Και ας συνήθισες και ας συνήθισες και εσύ
…«γαμημένη συνήθεια» όπως λέει και το τραγούδι του Στόκα. Αλλά και η «Αφήγηση» του Σεφέρη εναρμονίζεται γλυκά με το τραγούδι του Άσιμου
Το παρόν τραγούδι αποτελεί παράδειγμα για όσους γραφούν στίχο ή ασχολούνται με την λογοτεχνία ή ακόμα και με την Τέχνη γενικότερα. Αφενός, για να γράψεις ένα τέτοιο έργο πρώτα απ’ όλα πρέπει να έχεις ερωτευτεί, να έχεις χωρίσει, να έχεις ταξιδέψει, να έχεις γελάσει, να έχεις πονέσει και ξανά από την αρχή και μετά πάλι. Και αφετέρου, να έχεις καταλήξει πως τα ωραία πράγματα είναι τα απλά. Είναι αυτά που προσπερνάμε και δεν τα κοιτάζουμε καν… ένα παπάκι, ένα λαγουδάκι…
Δοκιμάστε να γράψετε ένα τραγούδι για κάτι ασήμαντο, για κάτι που δεν είναι ούτε άξιο λόγου, ή για ένα αγαπημένο σας αντικείμενο, αλλά μην γράψετε για το iPad ή για την καινούρια σας τηλεόραση LED.
_
Το άρθρο γράφτηκε 08.06.2012 για λογαριασμό του “Ορφέα”.
