Τι άραγε είναι οι “μπλε ιστορίες”;
Οι μπλε ιστορίες είναι πολύ μικρές ιστορίες που συνήθως εμπεριέχουν κάποιο θάνατο, κάποιο αποτρόπαιο γεγονός, κάποιο γρίφο που πρέπει να λυθεί. Για να παίξεις μπλε ιστορίες χρειάζονται από δύο άτομα μέχρι και όσα άτομα θες! Ο ένας διαβάζει την ιστορία και οι υπόλοιποι πραγματοποιούν ερωτήσεις μέχρι να φτάσουν τελικός στην λύση τις ιστορίας – αν φτάσουν. Αυτός που διαβάζει την ιστορία, εν συνεχεία βλέπει και την λύση, έτσι ώστε να απαντήσει με ένα “ναι” ή “όχι” ή “δε μας ενδιαφέρει για την έκβαση της πλοκής”.
Στις περισσότερες από αυτές τις ιστορίες, τίποτα, μα τίποτα δεν είναι συμβατικό, χρειάζεται να σκεφτείς έξω από το συνηθισμένο. Ενδεχομένως να παίζει ρόλο ο καιρός ή κάποια ιστορική αναφορά ή πως ο Μήτσος είναι σαλιγκάρι. Σε κάθε περίπτωση οι μπλε ιστορίες σου κρατάνε ωραία συντροφιά και ειδικότερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η απειλή
Ύστερα από το τηλέφωνο της Κωνσταντίνας, η Μαρία που ήταν στην άλλη γραμμή απειλούσε να την σκοτώσει.
Η Κωνσταντίνα Στεργίου πραγματοποιήσουμε τη μεσημεριανή της βάρδια στο τηλεφωνικό κέντρο όπου και δούλευε. Ο υπολογιστής της Κωνσταντίνας από την πρωινή βάρδια είχε καλέσει ήδη το σταθερό τηλέφωνο της Μαρίας γύρω στις δέκα φορές. Παρ’ όλα αυτά, στη μεσημεριανή βάρδια της Κωνσταντίνας ο υπολογιστής ξανά κάλεσε. Η Μαρία ως ένα οξύθυμο άτομο νεύριασε τόσο πολύ που απείλησε να σκοτώσει την Κωνσταντίνα, αλλά δεν το έκανε.
Το κουδούνι
Η Άννα αν κάνει λάθος, θα πάει εκατομμύρια πίσω τον εαυτό της.
Η Άννα βρίσκεται στο σαλόνι του σπιτιού της με τον πατέρα της. Εκείνος προσπαθεί να λύσει τον κύβο του ρούμπικ. Ένα δευτερόλεπτο πριν το φτιάξει χτυπάει το κουδούνι, η μικρή Άννα παίζει με τον κύβο και χαλάει ότι συνδυασμό είχε φτιάξει ο πατέρα της.
Πεθαίνοντας στον Πειραιά
Από την Κηφισιά στον Πειραιά σε δύο δευτερόλεπτα. Παρ’ όλα αυτά χύθηκε αίμα στο λιμάνι.
Κατά την διάρκεια ενός δρομολογίου του Ηλεκτρικού, μια μύγα βρίσκεται στη φωτεινή ένδειξη του χάρτη. Η μύγα πετάει από την στάση “Κηφισιά” στην στάση “Πειραιάς”, όμως όταν κάθεται στον Πειραιά κάποιος την σκοτώνει με το χέρι του.
Το εμπαθές mojito
Το εμπαθές mojito απεδείχθη θανατηφόρο για τους δύο Άγγλους τουρίστες που πραγματοποιήσαν τις διακοπές τους στη Γαύδο.
Ο Λεωνίδας είναι ιδιοκτήτης του ξακουστού μαγαζιού «Το εμπαθές mojito» στη Γαύδο, πέρα από την ενασχόλησή του ως επιχειρηματίας του αρέσουν πολύ και τα αρχαία. Όταν οι δύο τουρίστες φτάσανε στο μαγαζί του, άρχισαν να χορεύουν να μεθάνε και να φλερτάρουν με τις σερβιτόρες. Το μαγαζί όμως δεν είχε καμία σχέση με club όπως νόμιζαν οι τουρίστες, ήταν απλά ένας χώρος για να πηγαίνεις μετά από κηδείες. Οι δύο τουρίστες είχαν μπερδευτεί από την ονομασία του μαγαζιού μιας και στην Αγγλία η λέξη εμπάθεια σημαίνει συμπάθια και συμπόνια, αλλά στην Ελλάδα -(από το αρχαίο εμπαθής) είναι μια ελληνιστική λέξη που σήμαινε αρχικά «το έντονο πάθος»- εχθρότητα, κακία και μίσος. Ο Λεωνίδας με το που είδε την αισχρή συμπεριφορά των δύο Άγγλων, τους σκότωσε εν ψυχρό.
Η θησεία
Ένας τρελός βρέθηκε νεκρός από την εξουσία.
Τα δύο παιδιά παίζανε έναν φιλικό αγώνα σκάκι. Την στιγμή που το ένα παιδί έκανε ρουά, το άλλο έβαλε μπροστά τον αξιωματικό ή τρελό όπως λέγεται στο σκάκι για να προστατεύσει τον βασιλιά του. Εκείνη τη στιγμή όμως η βασίλισσα σκότωσε τον αβοήθητο αξιωματικό.
