-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή;
The Blues Brothers – Rawhide scene
-Γιατί αποδημούν τα πουλιά;
Ίσως επειδή δεν έχουν σκέψη και φόβο, από ελευθερία να αναζητούν την Άνοιξη. Μπορεί και να μην μπορούν να κελαηδούν αν δε νοσταλγήσουν. Μου έρχονται στο νου δυο μαντινάδες από τις ποιο όμορφες που έχω ακούσει, είναι του Μιχάλη Σταυρακάκη και Γιώργου Βιτώρου:
”Μηδέ πουλί, μηδέ φωλιά και το κλαδί ξερό είναι
ότι κι αν χτίσω το χαλάς ανάθεμά σε χρόνε!
Στην γκρεμισμένη τους φωλιά απάνω κελαηδούνε
γι’ αυτό ζηλεύγω των πουλιών κι όχι γιατί πετούνε”
-Αν σου έλεγαν πως αύριο θα γίνεις άγαλμα, σε ποιο σημείο θα σταματούσες για να κοιτάζεις τον κόσμο;
Στη πλατεία Συντάγματος με ανοιχτές αγκάλες.
-Πώς γίνεται από τη χαραμάδα να περνάει τόσο φως;
Αρκεί μια μικρή χαραμάδα για τον ήλιο, αρκεί να έχεις χώρο ανοιχτό, κενό, για να τον φωτίσει…
-Ποια είναι η μονάδα μέτρησης της ευτυχίας;
Η στιγμή. Οι στιγμές που υπάρχουμε με τη καρδιά ανάμεσα στους χτύπους. Η γαλήνη της παύσης ανάμεσα στις νότες.
-Ξημέρωμα ή δειλινό;
Ξημέρωμα… Έχεις όλη τη μέρα μπροστά σου, προλαβαίνεις.
-Πώς γίνεται η γλώσσα μας να δένεται με γόρδιο δεσμό;
Μονολογεί ο νους και δε την αφήνει εύκολα.
-Γιατί νηστεύουμε ακόμα και τον έρωτα;
Γιατί γίνανε όλα κρέας.
-Ποιο θα είναι το επόμενο μέσο φυλάκισης μας;
Η λήθη. Ο κορεσμός από την εύκολη ψευτοϊκανοποίηση σε παραδεισένια 3D κρατητήρια.
-Μπορούμε να χορέψουμε «πάνω στο φτερό του καρχαρία;»
Σημαντικό είναι ακόμα και αν φοβάσαι να μη δειλιάζεις.
Μπορούμε.
_
Τραγουδοποιός, τραγουδιστής και εμπνευστής της ανοιχτής μουσικής παρέας ”Μακρινά ξαδέρφια” ξεκίνησε τη ”δράση” του λίγο πριν το 2000 ως καταθέτοντας ως σήμερα πολλά τραγούδια, κυκλοφορώντας δίσκους, όπως «Αποδοχή κληρονομιάς» (2003), «Περιμένοντας το Θείο» (2004), «Καλό ταξίδι» (2007), και «Τα κλειδιά» (2014).
Έκπληξη στο δίσκο «Καλό ταξίδι» ήταν η διασκευή του τραγουδιού των Monthy Pythons, από την ταινία “Life of Brian”, “ALWAYS LOOK AT THE BRIGHT SIDE OF LIFE”, σε ελληνική απόδοση “Η φωτεινή πλευρά της ζωής” να το τραγουδούν μαζί με τον Θοδωρή Κοτονιά οι ηθοποιοί Θοδωρής Αθερίδης, Αντώνης Καφετζόπουλος, Σπύρος Παπαδόπουλος και Γρηγόρης Ψαριανός.
Πολλά από τα τραγούδια του έχουν ήδη ταξιδέψει ραδιοφωνικά με μεγάλη επιτυχία, όπως το τραγούδι “Τα κλειδιά” από την συμμετοχή του Θοδωρή Κοτονιά στον τελικό των αγώνων τραγουδιού της στέγης γραμμάτων και τεχνών το 2011. Δίνοντας πάντα το παρών κάθε χρόνο με αρκετές παραστάσεις σε πολλές μουσικές σκηνές, εντός κι εκτός Αθήνας, συνεργάστηκε με καταξιωμένους καλλιτέχνες, Ψαραντώνη, Χάικ Γιαζιτζιάν, Γιώργο Νταλάρα, Μάνο Αχαλινωτόπουλο, Σοφία Παπάζογλου, Μελίνα Κανά, Γλυκερία, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Δημήτρη Ζερβουδάκη, και πολλούς άλλους.
Το ύφος της συνθετικής του γραφής και της ερμηνείας συναντάει τις φόρμες του παραδοσιακού ήχου και το λυρισμό της μπαλάντας μέσα από ροκ.