Όταν ήμουν παιδί, το όνειρό μου ήταν να το σκάσω μια μέρα από το σπίτι και να φτάσω μέχρι τη γέφυρα της Κολοκυνθούς. Ήθελα να περάσω το σημείο που διαχώριζε τα Περιστέρι από την υπόλοιπη Αθήνα. Σαν μια πράξη ελευθερίας. Αργότερα σκεπάστηκε με άσφαλτο ο Κηφισός, έπαψε να ξεχειλίζει από τις νεροποντές. Έπαψε να είναι όνειρο, έγινε κατά-κτηση. Τώρα πλημμυρίζει από χιλιάδες τροχοφόρα που μεταφέρουν την αγωνία από τη μια άκρη στην άλλη. «Εθνική οδός», η σωστή οδός για ένα έθνος. Σε γνωρίζω πολύ καλά Αθήνα, σε γνωρίζω σαν ένα σώμα που έχω κάνει έρωτα μαζί του και που στη συνέχεια με έκανες να αισθανθώ αποστροφή για τη γύμνια σου. Για τη χαμένη αξιοπρέπεια σου, τη διχασμένη φύση σου, την υστερόβουλη καθημερινή σου εικόνα. Νιώθω αποστροφή που με αναγκάζεις να υποκριθώ ηδονή, απ΄ την οποία τρέφεται η κάθε καταραμένη κάλπη, η πίσσα που ξερνάει πάνω μου το εκάστοτε κυβερνών κόμμα. Νιώθω αποστροφή, που μεγαλώνουν μέσα μου τα εγωιστικά σου πρότυπα, που με αναγκάζεις να κρίνω, να γίνομαι εχθρικός και μικρός, να φοβάμαι να «είμαι», να φοβάμαι την ένωση. Νιώθω αποστροφή στο φασισμό της εικόνας των 24 ιντσών, που θέλει να με κάνει δέσμιο της τρομολαγνείας των δημοσιογράφων σου, νιώθω αποστροφή γιατί όλα αυτά τα χρόνια δε μου μίλησες ποτέ για αγάπη, για την αλήθεια της ζωής, δε μου μίλησες πρόσφερες ποτέ γαλήνη, δεν επέτρεψες το φως της γνώσης στην παιδεία. Νιώθω αποστροφή, γιατί με έκαψε στο σπίτι μου ενώ κοιμόμουν και πάνω από τις στάχτες μου έχτισες ξενοδοχεία υπερπολυτελούς χυδαιότητας. Νιώθω αποστροφή, γιατί Θεός σου είναι το χρήμα και η δυσωδία του και θυσιάζεις στο βωμό του τα όνειρα των πολιτών σου. Νιώθω αποστροφή, όταν στην Ιερά οδό των «Ελευσίνιων» φυτρώνεις μπουζούκια για να ξεκάνεις κάθε ίχνος συναισθηματικής ευφυΐας, κάθε πιθανότητα λαϊκής εξέγερσης! Νιώθω αποστροφή, όταν μου αγιοποιείς τον αφανισμό μου με 600 ευρώ μισθό, όταν με καταστέλλεις κάθε φορά που γίνομαι ρηξικεύλευθος. Νιώθω αποστροφή για τη μεγάλη σου αποτυχία, για ένα ολόκληρο έθνος που απομακρύνεται από την υπόσταση και αποποιείται την ουσία του, μέσω της «Εθνικής οδού». Σαν μια πράξη ελευθερίας…
Ο Eckhart Tollee λέει: «Η συνειδητότητα δεν αντιπροσωπεύει μόνο ελευθερία από το Εγώ,, αλλά και από την εξάρτηση από τα πράγματα του κόσμου τούτου, από τον υλισμό και την υλικότητα. Είναι πνευματική διάσταση που αυτή και μόνο μπορεί να δώσει υπερβατικό και αληθινό νόημα σ’ αυτό τον κόσμο.»
Μιχάλης Δέλτα
