Social life #19, Μαίρη Ρετσίνα

Γεννήθηκα στον Χολαργό Αττικής, 30 Δεκεμβρίου, στον τρίτο όροφο του μαιευτηρίου Ήρα, το οποίο δεν υπάρχει πια και όπως λέει και η μητέρα μου σε όποιον φίλο μου γνωρίζει « αυτή ήταν η καλύτερη πρωτοχρονιά του κόσμου». Είμαι το πιο μη κακομαθημένο μοναχοπαίδι που ξέρω. Έχω από πάντα αφέλειες και αγαπώ το παγωτό μπανάνα. Από μικρή έφτιαχνα φανταστικές ραδιοφωνικές εκπομπές οι οποίες έπαιζαν στα πειρατικά ερτζιανά του σπιτιού μου. Σήμερα κάνω πραγματικές εκπομπές κάθε μέρα στον Hit889 ( 10-14.00) και ναι το ραδιόφωνο είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί στην ανθρώπινη ζωή μου. Λατρεύω τις εκφωνήσεις και θέλω σαν τρελή να δώσω τη φωνή μου σε καρτούν κατα προτίμηση σε έναν δεινόσαυρο. Πιστεύω βαθιά ότι οι εχθροί μου έχουν δημιουργήσει όλα τα gif του Miles Teller, για να με εξοντώσουν.

 

#1: Δως μου ένα URL που σε χαρακτηρίζει.

Αγαπημένο σπορ (υπέροχη κλισέ έκφραση) είναι το να χαζεύω για ώρες στο www.nowness.com και μετά να φαντασιώνομαι ότι είμαι και εγώ μέλος αυτής της ομάδας, φτιάχνουμε νέα πρότζκετ, κάνουμε meetings για νέες ιδέες και τέτοια ξερωγω. Whatever gets you through the night έλεγε ο Lennon και εγώ στην ονειροπόληση είμαι μανούλα.

 

#2: Αν μπορούσες να αγοράσεις ένα hashtag και να το χρησιμοποιείς μόνο εσύ, ποιο θα ήταν αυτό;

To #pineapple_approved σαν σφραγίδα ποιότητας. Πως βάζουν οι κριτικοί κινηματογράφου τα αστεράκια στις ταινίες, εγώ βάζω ανανάδες σε ότι μου αρέσει, από ψαροταβέρνα και χοτ στέκι της πόλης μέχρι ένα ωραίο άρθρο ή κάποιο experience που αξίζει κάποιος να ζήσει.

Το hashtag όμως που θα μου χάριζαν σίγουρα οι φίλοι μου είναι το #popcorn_nazi επειδή δεν μοιράζομαι τα ποπ κορν μου!!!

 

#3: Αν αύριο έκλεινε το facebook τι θα έκανες;

Δεν θα ήξερα που να πω στους ακροατές μου να στείλουν τα μήνυματα τους. Αναρχία.

 

#4: Πιστεύεις στον έρωτα με το πρώτο add;

Καθόλου. Δεν πιστεύω στον έρωτα των social media αν και έχω «πετάξει τα ρύζια μου» πολλές φορές σε φίλους που γνωρίστηκαν μέσω facebook ή λοιπών σοσιαλομιντιακών τσατ. Ναι, είναι ένας τρόπος για να κάνεις μια πρώτη κίνηση εφόσον γνωρίζεις τον άλλον/η αλλά μόλις κλειστεί το πρώτο ραντεβού θα ήταν καλύτερη η μεταφορά σε πραγματικές συνθήκες.


#5: Ποια είναι η μονάδα μέτρησης των social δικτύων;

Η μοναξιά και η έλειψη κούλνες.

 

#6: Γιατί δίνουμε περισσότερα like, παρά αγκαλιές;

Και γιατί όταν δεν δίνουμε likes είναι σαν θέλουμε να περάσουμε ένα μήνυμα τύπου « είμαι θυμωμένος/η » αν πρόκειτε για φίλο ή « μου περνάς αδιάφορος/η» αν το άτομο είναι απλά μια online επαφή.  Έχουμε αναγάγει τα like σε μονάδα μέτρησης έγκρισης ή τιμωρίας και έχουμε ξεχάσει να συμπεριφερόμαστε όταν κοιτάμε κάποιον στα μάτια. Τα like γίνονται άκοπα και αυτό όπως έχει φανεί τα τελευταία χρόνια, μας έχει βολέψει όλους. Προτείνω εξαναγκαστικές αγκαλιές, μπας και πεταρίσει η περδικούλα μας.

 

#7: Πόσο ζηλεύεις τη virtual ευτυχία των άλλων;

Μα τώρα τι virtual ευτυχία και μάντολες. Φαίνεται ξεκάθαρα πια το ευτυχισμένο προφίλ από την προσπάθεια μίμησης μιας ευτυχισμένης στιγμής. Προσωπικά έχω υπάρξει σε παρέα με άτομο που περνάει απαράδεκτα, βγάζει σέλφι/χαμόγελο/σέξυ ρουθούνι και γράφει το πόσο blessed νιώθει που περνάει the night of his life. Είναι αστείο να ζηλεύω. Με εξαίρεση το instagram του James Franco.

 

#8: Τα status σου έχουν συγκεκριμένο αποδέκτη ή εκφράζεις αβίαστα κάποια άποψη;
Τα social media για μένα είναι ξεκάθαρα εργαλείο δουλειάς. Επικοινωνώ μόνο ότι έχει να κάνει με το επάγγελμα μου, τα πρότζεκτ που τρέχω, το μπλογκ μου, φωτογραφίες και μουσική. Η ιδέα του να γράψω την άποψη μου για παράδειγμα πάνω σε κάποιο πολιτικό θέμα και μετά να ξεκινήσει όλο αυτό το πανηγύρι στα comment, κακίες και εξυπνάδες, εμένα με πανικοβάλλει. Μου αρέσει να μοιράζομαι τη γνώμη μου αλλά περισσότερο μου αρέσει να το κάνω με πρόσωπα απέναντι μου ώστε να υπάρξει διάλογος και τροφή για σκέψη.

 

#9: Αν είχες τη δυνατότητα να γράψεις ένα μόνο αλγόριθμο, τι από τα δύο θα διάλεγες. Να αποτινάξεις όλη τη μελαγχολία των ανθρώπων που έχει δημιουργηθεί από τα κοινωνικά δίκτυα, ή να ερωτευτείς παράφορα;
Ακόμα και να τον έγραφα αυτόν τον αλγόριθμο, οι άνθρωποι θα δημιουργούσαν ένα άλλο μέσο για να διοχετεύσουν την μελαγχολία τους. Αυτό ξέρουμε να κάνουμε καλά, αυτό κάνουμε. Θα διαλέξω τον έρωτα.

 

#10: Έτος 2025, πώς φαντάζεσαι τα social media;

Με οπτικά εφέ.


_

Η πρώτη δημοσίευση έγινε στο LiFO