Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που της άρεσε να ζει κάτω από το πάπλωμα. Εκεί σκεφτόταν, εκεί ονειρευόταν, εκεί φυσικά κοιμόταν. Στο δικό της πάπλωμα. Ήξερε όμως, πως πρέπει να αρχίσει να ζει και έξω από το πάπλωμα, να κάνει βόλτες, να πηγαίνει για φαγητό και να δοκιμάσει να πάει σε ένα υψηλό κτήριο χωρίς να φοβηθεί το ύψος.
Τα χρόνια πέρασαν και το κοριτσάκι έγινε γυναίκα. Έκανε πολλές προσπάθειες για να βγει από το πάπλωμα και τα κατάφερε. Όταν έκανε βόλτες ξέχναγε να γυρίσει σπίτι, όταν πήγαινε για φαγητό δοκίμαζε το κάθε τι για να ξέρει τι γεύση έχει και … και καμιά φορά πήγαινε σε ψηλούς πύργους και έγραφε με στυλό κάτι που της άρεσε.
Για να τα κάνει όλα αυτά όμως δεν τα έκανε από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάστηκε χρόνος. Μπορεί στην αρχή να φοβόταν και να ντρεπόταν, αλλά το έκανε, και χαιρόταν που το έκανε. Μάλιστα, μάρτυρες από τη γειτονιά την είχαν δει να περπατάει τυλιγμένη με το πάπλωμα, μιας και στην αρχή ήταν δύσκολο να το αποχωριστεί.
Το πάπλωμα της παρείχε ζεστασιά, φροντίδα και ασφάλεια, τόση ασφάλεια σαν τους όρους των ασφαλιστικών. Όμως, όταν άρχισε να βγαίνει, τότε ζούσε τις πιο ωραίες εμπειρίες, και επίσης, όποτε γυρνούσε, εξιστορούσε στο πάπλωμα τις εμπειρίες της και τα καμώματά της. Τότε εκείνο τη νανούριζε καλύτερα.
_
Cover: Di Bessas
