«Σουσάμι Άνοιξε»: Κυνηγώντας ουτοπίες

Το τελευταίο βιβλίο του Γιάννη είναι όντως ένα μανιφέστο. Εγώ βέβαια θα το χαρακτήριζα σαν ένα σπίρτο, που αν εσύ είσαι το προσάναμμα, τότε παίρνεις φωτιά με το που διαβάσεις τα σπαρταριστά 30 κεφάλαια. Για εμένα είναι ένα μη λογοτεχνικό βιβλίο που αποθεώνει πολύ τη λογοτεχνία. Προσοχή όμως, ναι μεν διαβάζετε εύκολα, αλλά χωνεύεται δύσκολα!

Ο Γιάννης μας δείχνει –για ακόμη μια φορά– έναν αλλιώτικο δρόμο, έναν παράδρομο δίπλα από μια μεγάλη λεωφόρο. Εκεί συχνάζουν άνθρωποι όχι με τόσο φανταχτερά ρούχα, αλλά με φανταχτερά όνειρα. Τα όνειρα για τον Γιάννη και για τους ανθρώπους εκείνους έχουν πολύ μεγάλη υπόσταση, και για αυτό το λόγο ο Creative Commoner, Γιάννης, μας τα αραδιάζει, για να κινηθούμε και εμείς προς εκείνη την κατεύθυνση.

Πριν αρχίσω το βιβλίο είχα πολλές απορίες για τη δημιουργικότητα, για την έμπνευση, για την αποδοτικότητα, αφού το τέλειωσα, οι απορίες μου λύθηκαν. Όχι όμως δια μαγείας, αλλά με ιδέες, δυνατότητες και πρακτικές, όπως αναφέρετε στο οπισθόφυλλο. Σε αυτό το κείμενο-άρθρο κάλεσα τον πειρατή, πολυμήχανο, γραφιά, δάσκαλο, δημιουργικό κοινωνό Γιάννη Φαρσάρη να απαντήσει σε 12 ουτοπικές ερωτήσεις.

 

«Μπες κι εσύ στον κόσμο των Κοινών με τη δική σου δουλειά. Μπορεί να σου μοιάζει ουτοπικός όλος αυτός ο κόσμος, μα δεν είναι. Άλλωστε, τι είναι ουτοπία; Κάτι που όταν το πλησιάζεις ένα βήμα απομακρύνεται δύο, όταν το πλησιάζεις δύο απομακρύνεται τέσσερα. Και τότε τι νόημα έχει; Μα σε κάνει να προχωράς. Στον κόσμο των Κοινών η ουτοπία έχει αρχίσει ήδη να μεταμορφώνεται σε ευτοπία». 

«Σουσάμι Άνοιξε», εκδ. Έσοπτρον, 2023

 

Χαρτί ή υπολογιστής;
Ασυζητητί υπολογιστής, ένα ζωντανό δυναμικό μέσο που “γεννάει” διαρκώς. Το χαρτί δεν είναι παρά ένα πεπιεσμένο κομμάτι ξύλο με μελάνι, ακίνητο στον χρόνο.

 

Ταξίδι στο παρελθόν ή ταξίδι στο μέλλον;
Δεν θα φτάσουμε ποτέ σε ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς καύσιμα από το παρελθόν. Ο πλούτος της ανθρώπινης διανόησης —της τέχνης και επιστήμης— όλων των εποχών, ταξιδεύει ως τις μέρες μας ως Κοινό Κτήμα και μας εμπνέει για το αύριο.

 

Λογική ή παραφροσύνη;
Ισορροπία πάνω στη λεπτή γραμμή που χωρίζει τις δύο αυτές έννοιες. Γιατί οι άνθρωποι που είναι αρκετά τρελοί για να πιστεύουν ό,τι μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο, είναι αυτοί που στο τέλος το κάνουν, μας δίδαξε ο υπέροχος Τζακ Κέρουακ

 

Ουτοπία ή ευτοπία;
Ουτοπία, γιατί πάντα θα κυνηγάμε χίμαιρες. Όποιος αφεθεί στην ευδαιμονία της δικαίωσης, κάπου εκεί θα τελειώσει δημιουργικά. Πάντα να φεύγεις για να ανοίξεις νέα μονοπάτια στη δύσβατη ζούγκλα.

 

Εγώ ή εμείς;
Υπόταξε το εγώ σου στη μεγάλη ιδέα που ονειρεύεσαι. Νιώσε σαν να έχεις μια κοινωνική αποστολή μεγαλύτερη από την προσωπική σου μοίρα.

 

Κοινωνικά δίκτυα ή ένα δίκτυο κοινωνίας;
Δίκτυα ανθρώπων αλλιώτικων: Με πίστη βαθιά και όραμα σε ό,τι κάνουν, με μια φλόγα να καίει μέσα τους και μια διάθεση πάντα να την μοιραστούν. Ψάξε γύρω σου για τέτοιους ανθρώπους, είναι σπάνιοι, μα θα τους αναγνωρίσεις εύκολα. Ζήσε στιγμές μαζί τους, θα πάρεις λίγη από τη φλόγα τους. Ζώντας με τους λύκους, θα μάθεις να ουρλιάζεις κι εσύ.

 

Κιβωτός ή ηλεκτρικό αμάξι;
Μια άυλη ηλεκτρονική κιβωτός που θα αποθηκεύσει όλα όσα εσύ πιστεύεις πως αξίζουν να διασωθούν μετά την καταστροφή.

 

Κρήτη ή οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή πόλη;
Αν υπάρχει ευρωπαϊκή πόλη που να μπορεί να προσφέρει τον ήλιο, τη θάλασσα, την ομορφιά και τη φιλοξενία της Κρήτης, θα ήθελα να την επισκεφθώ αύριο κιόλας. Ποτέ δεν ξέρεις.

 

Βγες στο δρόμο ή δικτυώσου;
Είναι υπέροχο να συναντιόμαστε υβριδικά, όπως έχει γίνει τώρα ο κόσμος μας: Να μοιραζόμαστε μπύρες και bytes, ιδέες και ιστορίες, όνειρα και δράσεις που θα αφορούν τους πολλούς και θα αλλάζουν τον τρόπο που συμβαίνουν τα πράγματα.

 

Μια τεράστια φυσική βιβλιοθήκη ή openbook.gr;
Μια βιβλιοθήκη παλάμης, με χιλιάδες βιβλία, προσβάσιμα ελεύθερα από οποιονδήποτε, οπουδήποτε στον κόσμο, χωρίς κόστος. Και ταυτόχρονα μια βιβλιοθήκη που ο κάθε συγγραφέας θα μπορεί να εκδίδει ελεύθερα και το δικό του βιβλίο. Σαν όνειρο ουτοπικό δεν ακούγεται;

 

Ελευθερία ή θάνατος;
«Οι πρώτοι άνθρωποι είχαν ερωτήσεις και ήταν ελεύθεροι. Οι επόμενοι άνθρωποι είχαν απαντήσεις και έγιναν σκλάβοι», έλεγε ο Φτερωτός Αετός, αρχηγός μιας ινδιάνικης φυλής στην Αμερική.

 

Σουσάμι άνοιξε ή σουσάμι κλείσε;
Αυτό το βιβλίο δεν περιέχει συμβουλές, λύσεις και συνταγές επιτυχίας, γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχουν. Ο µόνος τρόπος που λειτουργεί στη ζωή, είναι να τα μάθεις όλα µόνος σου από την αρχή, µε τον δύσκολο τρόπο: µε δοκιμές και λάθη. Εδώ περιέχονται μερικές ιδέες, δυνατότητες και πρακτικές που πριν από ελάχιστα χρόνια δεν υπήρχαν, καθώς γεννήθηκαν μέσα στην ψηφιακή εποχή. Ιδέες που θα σου δείξουν απλά έναν άλλον τρόπο να σκεφτείς και να δημιουργήσεις. Η δημιουργικότητα ξεκινά από μέσα σου, περνάει από το διαδίκτυο, αναμιγνύεται µε την ευφυΐα άλλων ανθρώπων και καταλήγει ξανά σε σένα.

_

Γιάννης Φαρσάρης – «Σουσάμι Άνοιξε», εκδ. Έσοπτρον
www.opensesame.gr | www.openbook.gr