«Το μόνο που ονειρεύομαι είναι μια κοινωνία αγγέλλων», αυτό είπε ο Αλέξης και μετά σώπασε. Τώρα άκουγε μόνο τον ήχο της θάλασσας και τους χτύπους της καρδιάς του. Το ξέρει πως τα πολλά λόγια είναι φτώχια και δεν ήθελε πάλι να αρχίζει να ασθμαίνει από τις πολλές σκέψεις, αλλά και τα όνειρα που είχε για αυτήν τη γαμημένη ζωή.
Μια φορά κι έναν καιρό στο βυθό της θάλασσας ζούσαν δύο κοχύλια. Το ένα ήταν ένα πολύ όμορφο, είχε μελιχρό κέλυφος, όμορφη όψη και γυάλιζε…
Είναι μεσημέρι, μιας καθημερινής μέρας. Τα πάντα έχουν συμβεί στον κόσμο από το πρωί. Αφίξεις, αναχωρήσεις, συζητήσεις, πράξεις, φιλιά, αποχαιρετισμοί και χωρισμοί. Όλα στον κόσμο…
—Θες να οδηγήσεις εσύ; Θέλω να είμαι πιο άνετη… —Εντάξει… Μπήκαν στο αμάξι με μια μικρή αμηχανία και οι δύο. —Είσαι πάντα τόσο ντροπαλός; —Όχι,…
Οι άνθρωποι που αγαπώ, με κάνουν να γράφω καλά. Οι άνθρωποι που αγάπησα και που δεν είναι κοντά μου, με κάνουν να γράφω ακόμα καλύτερα.…
Δεκάξι Αυγούστου θα κάνουμε γάμο. Καπάκι θα πάνε οι εορτασμοί. Κλείσαμε την εκκλησία, καπάκι και τον παπά. Αγρότης ήταν που του κόψανε την επιδότηση και…
Τις εορταστικές μέρες πρέπει να τις ζούμε με πολύ πάθος και έρωτα! Αλλιώς, χάνετε η γεύση των ημερών και επίσης, νιώθεις το βαρύ φορτίο το χρόνου ακόμη μεγαλύτερο. 27 Δεκεμβρίου έλεγε το ημερολόγιο. Σε λίγες μέρες θα άλλαζε o χρόνος. Οι προσπάθειες της όμως να τα ξανά βρει με τον αγαπημένο της δεν πραγματοποιήθηκαν. Κάθε άλλο, έγιναν ακόμα χειρότερες.
Μία μέθοδος υπάρχει για να μείνεις πολλές ώρες ακίνητος, να κοιτάζεις κάπου ή κάτι επίμονα. Έτσι και ο Γιώργος, αναπόφευκτα κοίταζε τις θάλασσες μέσα στα…
