Happy ending

Τις εορταστικές μέρες πρέπει να τις ζούμε με πολύ πάθος και έρωτα! Αλλιώς, χάνετε η γεύση των ημερών και επίσης, νιώθεις το βαρύ φορτίο το χρόνου ακόμη μεγαλύτερο. 27 Δεκεμβρίου έλεγε το ημερολόγιο. Σε λίγες μέρες θα άλλαζε o χρόνος. Οι προσπάθειες της όμως να τα ξανά βρει με τον αγαπημένο της δεν πραγματοποιήθηκαν. Κάθε άλλο, έγιναν ακόμα χειρότερες.

Του είχε στείλει άπειρα και απανωτά μηνύματα, αλλά οι απαντήσεις του ήταν απελπιστικά αργές και αδιάφορες. Με κάθε είδους τέχνασμα προσπαθούσε να τον φέρει και πάλι κοντά της. Του έστειλε γυμνές φωτογραφίες! Ξαπλωμένη στο κρεβάτι με τα στήθη έξω, κι άλλες φορές φωτογραφίες που δεν του είχε στείλει ούτε τον καιρό που ήταν μαζί. Ολόγυμνη, με το αιδοίο απροκάλυπτο και να ρίχνει κόκκινο κρασί στη μικρή επιφάνεια. Αυτός όμως ήταν αλλού…

Αυτή η εποχή σε κάνει να ονειρεύεσαι περισσότερο. Υπάρχει άπλετος ελεύθερος χρόνος. Χρόνος που μπορείς να περάσεις με τα άτομα που αγαπάς. Να πας για καφέ, να πας για ψώνια, να πας μια βόλτα με το μετρό, οτιδήποτε. Έτσι κι η Σμαράγδα, σε αντίθεση όμως με το κλίμα της εποχής, αποφάσισε να πάει μόνη της μέχρι το μεγάλο εμπορικό κέντρο Mall, μήπως βρει την ευτυχία. Έμενε σε μια γειτονιά του Μοσχάτου και το τρένο φάνταζε σαν το μόνο μέσω μεταφοράς της, αφού ήταν 23 χρονών και δεν οδηγούσε.

Σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής κοίταζε έξω από το τζάμι, σκεφτόταν το αγόρι της. Εντάξει, το πρώην αγόρι της. Άραγε που να βρίσκεται αυτές τις μέρες; Που να δουλεύει; Να τα έχει φτιάξει με καμιά άλλη; Άραγε να αυνανίστηκε με τις φωτογραφίες που του έστειλε; Ένιωθε χαζή, αφού μετά από τις photos εκείνος δεν της ξανά έστειλε ούτε γράμμα, ούτε λέξη, ούτε καν μια φατσούλα, τίποτα. Η μοναξιά της είχε βαρέσει κόκκινο!

Με το που αποβιβάστηκε από τον ηλεκτρικό, όλα καλά, έτσι είπε μέσα της. Είχε δεκάδες μαγαζιά στην διάθεσή της για να ξεχαστεί. Όλα καλά, ξανά είπε. Ένας άντρας ντυμένος Άγιος Βασίλης την καλωσόρισε στο The Mall Athens, δεν έδωσε σημασία… Μπήκε στα πρώτα μαγαζιά, αλλά δεν δοκίμαζε τίποτα. Προσπαθούσε μόνο με κλεφτές ματιές να δει τον εαυτό της στους καθρέφτες, δίχως να την δουν οι άλλοι. Είχε εμφανώς κόμπλεξ με τα κιλά της. Ίσως όμως να ήταν η μόνη που παρατηρούσε πως πήρε βάρος… Προσπάθησε να ξεχαστεί. Δοκίμασε ένα φόρεμα. Δοκίμασε ένα νούμερο μικρότερο από το νούμερό της. Επίτηδες. Ήταν τέλεια πάνω της! Δεν της άρεσε. Το έβγαλε αμέσως. Έφυγε και παράτησε το ρούχο στο παραβάν. Η Σμαράγδα ήταν όμορφη, πολύ όμορφη!

Έκατσε να ξεκουραστεί. Άναψε τσιγάρο. Δεν είχε μπει σε πολλά μαγαζιά και το ήξερε. Έμεινε να παρατηρεί τον κόσμο. Τις καλοντυμένες οικογένειες, τα χαμογελαστά κορίτσια, τις παρέες αγοριών. Όλους. Έκοβε την παραμικρή κίνηση. Σε μια στιγμή είδε τον πρώην της! Βασικά έμοιαζε με τον πρώην της. Το κάθε αγόρι που πέρναγε από μπροστά της με μεγάλο και πυκνό μούσι της έμοιαζε με εκείνον. Η θλίψη των ημερών ξανά χτύπαγε. Αργά-αργά σαν μια ένεση. Ήξερε πως το να αναπολείς στιγμές είναι κακό πράγμα. Πως δεν βοηθάει σε τίποτα. Έτσι προσπάθησε να φτιάξει ένα μέλλον. Ένα μέλλον μαζί του. Εκεί, πάνω στο πεζούλι του εμπορικού και με χιλιάδες ανθρώπους να πηγαινοέρχονται πλάι της.

Θα της έστελνε καλημέρα από πρωί και μόνο από το πως θα την έλεγε θα καταλάβαινε τις προθέσεις του. Θα πήγαιναν για καφέ, θα της μίλαγε για τις αθλητικές δραστηριότητές του, για τη σχολή του, αλλά και για τις δουλειές του ποδαριού που αναγκάζεται να κάνει. Ύστερα, θα πήγαιναν στο μεγάλο εμπορικό, σε αυτό που βρίσκεται τώρα, μόνη. Θα της έπιανε το χέρι σφιχτά, θα της ψιθύριζε λογάκια, θα της αγόραζε κάτι· έστω και το πιο απλό δώρο θα της έφτανε. Θα χαιρόταν μόνο επειδή βρισκόντουσαν μαζί, ακριβώς εκείνη την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, λίγο πριν να δύσει το 2013. Φαγητό πιο μετά, στο “δικό του” εστιατόριο, με κρασί. Πολύ κρασί… Η Σμαράγδα έφτιαχνε λιθαράκι-λιθαράκι την ιδανική μέρα. Ήξερε πως έπρεπε να σταματήσει να ονειρεύεται, μα δεν μπορούσε! Ήταν τόσο γλυκές οι γεύσεις του ονείρου και ειδικά τις μέρες των Χριστουγέννων. Σαν να τις περιέλουζες με μέλι, όπως τα μελομακάρονα και τις δίπλες.

Λιγώθηκε. Μόνο από τις σκέψεις πληγώθηκε. Όλη η ζωή της πέρναγε από μπροστά της, αλλά η μοίρα η δικιά της δεν έλεγε να προχωρήσει καθόλου. Η Σμαράγδα έμεινε στο ίδιο σημείο για ώρες… Ύστερα πήγε να πάρει κάτι να πιει. Ένα κόκκινο κρασί. Έκανε τσιγάρο. Τσιγάρα. Πακέτο. Δεν είχε καπνίσει ποτέ τόσο πολύ. Άρχισε να ζαλίζετε. Και μετά να παραφέρεται. Ξήλωνε όποια χριστουγεννιάτικη γιρλάντα είχε στολιστεί με χάρη. Κλώτσαγε όποια άτυχη κούκλα βρισκόταν στο δρόμο της. Πέταγε κάτω όλα τα πολύχρωμα λαμπιόνια που αναβόσβηναν και της θόλωναν το μυαλό!

2014

Ύστερα μπήκε αποφασισμένη σε ένα μαγαζί με εσώρουχα. Διάλεξε ό,τι πιο καυτό και sexy διέθετε το μαγαζί και μπήκε στα δοκιμαστήρια. Άρχισε να βγάζει τα ρούχα και ύστερα τα εσώρουχα. Φόρεσε τα καινούρια και άρχισε να τον σκέφτεται… Άνοιξε το κινητό της και πήγε στη Συλλογή, είχε κρατημένες όλες τις φωτογραφίες που βγάλανε μαζί, αλλά και τις πιο ιδιαίτερες, ειδικά αυτές… Έκανε zoom σε αυτόν, τον ήθελε τόσο πολύ, τώρα! Έκατσε στο πάτωμα με ανοιχτά τα πόδια. Άρχισε να βάζει το χέρι της στο αιδοίο της και να το τρίβει. Αμέσως μετά τα δύο της δάχτυλα μπήκαν πιο μέσα. Ήξερε πως έπρεπε να σταματήσει, δεν ήταν σωστό, εκεί. Δεν γινόταν, ήταν ήδη αργά, ήταν ήδη υγρή. Έβαλε τα τρία της δάχτυλα όσο πιο βαθιά γίνεται και με τον αντίχειρα έτριβε το πάνω μέρος της. Σκεφτόταν το πρόσωπό του, να είναι από κάτω της και να την γλύφει… Με το άλλο χέρι έπιανε τις τσιτωμένες ρώγες της, ήθελε να φωνάξει, μα κρατήθηκε… Έκατσε για περίπου 5’, ώσπου βγήκε κοκκινισμένη και αλαφιασμένη. Τώρα έδειχνε να αισθάνεται καλύτερα, δεν ένιωθε τον παραμικρό οίκτο για τις πράξεις της. Κάθε άλλο, ένιωθε γενναία και στο τέλος μεγάλη ανακούφιση.

Η επήρεια της μέθης και της ζάλης ήταν διάχυτη πάνω της. Είχε ξεχάσει να κουμπώσει μερικά κουμπιά από το πουκάμισο της και το φερμουάρ του παντελονιού της ήταν μέχρι την μέση. Ξεκίνησε να παίρνει το δρόμο του γυρισμού. Πλέον τον είχε βγάλει από το μυαλό της. Ξαφνικά, είδε τον ίδιο Άγιο Βασίλη -που συνάντησε και στην αρχή- να της χαμογελάει. Κανείς άλλος δεν της είχε χαμογελάσει με τέτοιο τρόπο στο μεγάλο πολυκατάστημα. Τα σημερινά αγόρια έλεγε, είναι απελπιστικά ντροπαλά και αδιάφορα, και δεν γαμάνε, εντάξει, γαμάνε μόνο στα μπουρδέλα και στον ύπνο τους… Δεν μοίραζε τίποτα, δεν είχε κάποια ουσιαστική χρήση αυτός ο Άγιος Βασίλης, ήταν εκεί μόνο για να καλωσορίζει τον κόσμο. Πήγε προς το μέρος του. Του χαμογέλασε κι η Σμαράγδα. Θα ήθελες να μου δώσεις ένα δώρο, του ψιθύρισε στο αυτί και τον έπιασε από το χέρι. Δεν ήθελε και πολλά ο Άγιος των Χριστουγέννων για να δεχτεί, τα ωραία χαρακτηριστικά στο πρόσωπο και το μισο-απροκάλυπτο μπούστο της κοπέλας αρκούσαν…

Η Σμαράγδα δεν μπορούσε να δει το πρόσωπο του, δεν ήξερε αν ήταν ωραίος ή άσχημος, μεγάλος ή μικρός. Παρ’ όλα αυτά, τον τράβηξε από το πλήθος και κατευθύνθηκαν προς τις τουαλέτες. Εκείνος δεν έβγαλε άχνα. Αφέθηκε στις προθέσεις της κοπέλας. Πήγαν στις αντρικές, έκλεισαν την πόρτα, εκείνη έκατσε στα γόνατα. Του έβγαλε τη σφιχτή ζώνη και ύστερα το κόκκινο παντελόνι. Η Σμαράγδα για να κάνει καλύτερη την στιγμή ξεκούμπωσε το πουκάμισό της και μετά το σουτιέν. Ύστερα άρχισε να περιεργάζεται το όργανό του, που για κάποιο περίεργο λόγο, της ήταν οικείο. Όλα τα πουλιά μοιάζουν, είπε από μέσα της, δεν έδωσε περεταίρω σημασία. Αφοσιώθηκε στην εργασία της. Ήθελε να του αρέσει όσο περισσότερο γίνεται. Έτσι κι έγινε, του έκανε μια ωραιότατη πίπα και μετά τα κατάπιε! Πρώτη φορά τα κατάπινε, κι ας είχε άγνωστο παρτενέρ…

tumblr_my84hqJAST1qgj0sto1_500

Το μέρος είχε αφόρητη ζέστη και γινόταν ολοένα πιο ζεστό. Ο άντρας δεν μπόρεσε να αντέξει άλλο με την βαριά του την στολή και έτσι άρχισε να ξεντύνετε. Έβγαλε πρώτα τον σκούφο και μετά την γενειάδα. Ήταν ο πρώην της! Ήταν ο πρώην της ντυμένος Άγιος Βασίλης! Η Σμαράγδα έπαθε σοκ! Δεν μπορούσε να πιστέψει τι είχε συμβεί! Εκείνος, το μόνο που έκανε ήταν να της χαμογελάσει και να την αγκαλιάσει.

Πιο μετά, άρχισε να μαζεύει τα ρούχα του από κάτω. Η Σμαράγδα χρειαζόταν να ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό της… δεν μπορούσε να καταλάβει τι είχε γίνει… Εκείνος αφού ντύθηκε, έντυσε και την Σμαράγδα, που κυκλοφορούσε με το σουτιέν στις αντρικές τουαλέτες! Προσπάθησε να την ηρεμίσει, δεν ήταν εύκολο. Μετά από πολύ ώρα άρχισε να συνέρχεται. Φρεσκαρίστηκε, έβαλε άρωμα και βγήκαν από τις τουαλέτες πιασμένοι χεράκι-χεράκι.

Ο νέος χρόνος τους βρήκε αγκαλιά!