Εγώ χωρίς εσένα
Εγώ χωρίς εσένα
Εξομολογηθείτε στον εαυτό σας: θα πεθαίνατε τάχα, αν σας απαγόρευαν να γράφετε;
Η Ειρήνη Καραγιαννίδου κάνει πως γράφει και απεχθάνεται τα βιογραφικά.
Το κύμα η πλώρη εκέρδιζεν οργιά με την οργιά
Μερικές λέξεις για τις λέξεις του Γιάννη Σγουρούδη
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Από μικρός λάτρευα τις λέξεις, έχω γράψει 2 ποιητικές συλλογές.
Η “πλαστική άνοιξη” κινείται στο υπερρεαλιστικό φάσμα με άνεση, αποδίδοντας εικόνες από μνήμες του παρελθόντος με μια νέα οπτική που καλείται να αποτινάξει την προυπάρχουσα φρίκη και τον σκιώδη τρόμο του είναι, με σκοπό να τονώσει την ελπίδα και την
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Η σκηνή με τον άντρα και τον άνεμο από τον Καθρέφτη του Ταρκόφσκι. Όταν την είδα πρώτη φορά με είχε συγκινήσει βαθιά η
Ο σύγχρονος συγγραφέας πρέπει να έχει κάτι παραπάνω από τον παλιότερο συγγραφέα. Πιο παλιά, το μόνο που ένοιαζε έναν συγγραφέα ήταν πώς θα ολοκληρώσει το βιβλίο του και τι συμβόλαιο θα κάνει με τον οίκο του. Αυτές ήταν λίγο πολύ
Ένα καινούριο λογοτεχνικό project μόλις άρχισε! Τίτλος: 25η ώρα / 25th Hour Θεματική: το θέμα είναι τελείως ελεύθερο, αλλά χρειάζεται να έχει κάποια σχέση με τον τίτλο. Έκταση: από 140 χαρακτήρες (όσο δηλαδή είναι ένα tweet) μέχρι ένα διήγημα (1500 λέξεις). Είδος: Κανένας περιορισμός. Μονόλογος, στίχος, ποίημα,
Από όπου κι αν περάσαμε, αφήσαμε σπόρους, αφήσαμε τα σημάδια μας, αφήσαμε στιγμές, φυτέψαμε στιγμές. Τώρα οι στιγμές μεγαλώσανε, και έχουνε γίνει δέντρα, και μας ζητάνε χάρες. Μας ζητάνε να μεγαλώσουμε κι εμείς μαζί με εκείνες, κι όχι να υποκρινόμαστε