Τότε και τώρα

Τότε πηγαίναμε τσάμπα σε γλέντια και σε γιορτές και γελάγαμε με την ψυχή μας!
Τώρα στριμωχνόμαστε σε ένα club ή σε κάποιο μπουζουκτσίδικο και για να περάσουμε καλά, πρέπει να κάνουμε λογαριασμό πάνω από 200€.

Τότε ξαπλώναμε στο γρασίδι, κοιτάζαμε τα σύννεφα και ονειρευόμασταν.
Τώρα καθόμαστε σε μια καρέκλα, κοιτάζουμε την ταπετσαρία των Windows με τα σύννεφα και σκεφτόμαστε πως θα περάσει κι αυτή η μέρα.

Τότε εκφραζόμασταν ελεύθερα και λέγαμε ό,τι μας ερχόταν στο κεφάλι, δεν είχαν τιμή τα λόγια μας.
Τώρα αν οι σκέψεις μας είχαν φωνή, θα πάθαιναν κώφωση τα αυτιά μας. και επιπλέον, είναι τόσο ακριβή μια λέξη.

Τότε γράφαμε τα τηλέφωνα που μας ενδιέφεραν σε σελίδες από βιβλία, σε σπιρτόκουτα, σε κουτάκια από τσίχλες και τα ξέραμε απ’ έξω.
Τώρα το gmail ή το iCloud έχει γεμίζει με χιλιάδες άσχετα τηλέφωνα, αλλά δεν θυμόμαστε κανένα.

Τότε για να ερωτευτούμε, το μόνο που χρειαζόταν, ήταν να έχουμε γεμάτη την καρδιά μας.
Τώρα χρειάζεται να έχουμε γεμάτο το πορτοφόλι.

Τότε δεν ορίζαμε καν ραντεβού για να βρεθούμε με τους φίλους μας, ξέραμε πως όταν τελειώσουμε το διάβασμα θα είμαστε εκεί…
Τώρα συγκεντρωνόμαστε στο facebook και επίσης η αναβλητικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο!

Τότε περνάγαμε από τις γειτονιές και τα μπαλκόνια σφύζανε από ζωή.
Τώρα δεν κυκλοφορεί κανείς στους δρόμος και το μόνο που θα δεις -αν βγεις- είναι κλειστά παραθυρόφυλλα.

Τότε για να εκφράσουμε τον έρωτα μας, γράφαμε ραβασάκια, ή ζωγραφίζαμε πάνω στο θρανίο.
Τώρα αφιερώνουμε τραγούδια μέσω του youtube.

Τότε παρακολουθούσαμε όλα τα πολιτιστικά δρώμενα, θέατρο, συναυλία, εκθέσεις.
Τώρα το telemarketing έχει γίνει η μόνη μας ψυχαγωγία.

Τότε κάναμε έρωτα.
Τώρα ξέρουμε καμιά δεκαριά πορνοστάρ και τις πηδάμε από το σπίτι μας –και τις δέκα!

Τότε όταν θέλαμε να πούμε κάτι στον άλλον, έτσι κάπως ιδιαιτέρως, του ψιθυρίζαμε στο αυτί.
Τώρα τον κάνουμε tag στο facebook ή mention στο twitter και μας “ακούει” όλη η υφήλιος.

Τότε χαιρόμασταν τον πολιτισμό, τη φύση.
Τώρα κάνουμε απλά check in.

Τότε μαζευόμασταν σε σπίτια για να ακούσουμε καινούριους δίσκους και τους επαναλαμβάναμε συνέχεια.
Τώρα τους κατεβάζει ο κάθε ένας από το σπίτι του και τους ακούει μια φορά.

Τότε ο Ελύτης πούλαγε χιλιάδες αντίτυπα.
Τώρα οι σημερινοί ποιητές βάζουν αγγελίες ανάγνωσης.

Τότε αγοράζαμε καρτ ποσταλ, μαζεύαμε αυτοκόλλητα και κάναμε συλλογή από τάπες.
Τώρα οι αναμνήσεις μας είναι στριμωγμένες στο instagram.

_

Εξηγούμε για να μην παρεξηγούμε, το παρόν άρθρο δείχνει 15 στιγμιότυπα όπου παλιότερα περνούσαμε καλύτερα από ότι σήμερα. Φυσικά, υπάρχουν 15+ στιγμιότυπα που το τώρα είναι καλύτερο από το τότε. Δεν έχω σκοπό να στιγματίσω εποχές, αλλά να προβάλω πως ξεπουλήσαμε –φτηνά– την ευτυχία, στο βωμό της καλοπέρασης, της μοναξιάς και της αυτοπροβολής.