Πόσοι ξεχασμένοι σελιδοδείκτες να υπάρχουν στα βιβλία· και γιατί οι άνθρωποι ξεχνάνε τους σελιδοδείκτες μέσα; Κι όταν οι σελιδοδείκτες δεν είναι σελιδοδείκτες κάθε αυτού, αλλά κάρτες, εισιτήρια του μετρό, αποδείξεις, σημειώματα, μολύβια, τριαντάφυλλα. Ή μάλλον αποξηραμένα τριαντάφυλλα, όπου ο χρόνος τα έχει κάνει πιο λεπτά κι από την σελίδα που “φυλάνε”… Πόσες πληροφορίες και πόσα στοιχεία να παίρνει κάποιος από ένα απλό σελιδοδείκτη;
Αρχικά, που σταμάτησε ο αναγνώστης, ποια ήταν η τελευταία λέξη που διάβασε και κατά πόσο του άρεσε, αν είναι δηλαδή στην αρχή ή στο τέλος. Αν ο σελιδοδείκτης είναι εισιτήριο μπορούμε να καταλάβουμε πότε περίπου διάβαζε το βιβλίο, όπως και με την απόδειξη. Μπορούμε επίσης, να καταλάβουμε που περίπου μένει ο αναγνώστης, από τυχόν κάρτα που λέει κάποια περιοχή.
Μα υπάρχουν και ξεχασμένα χαρτάκια από ψώνια στα σούπερ μάρκετ, αποκόμματα από εφημερίδες, ραβασάκια, κι όλων των ειδών τα post-it, που χρησιμοποιήθηκαν για να κρατήσουν την σελίδα. Για να κρατήσουν τη μνήμη μας να μην ξεχαστεί…
Μα πόσο ασήμαντο να είναι αυτό το κείμενο, αντί να γράφω για βιβλία και κριτικές να γράφω για σελιδοδείκτες; Και τι σελιδοδείκτες, ξεχασμένους και αφημένους στην φροντίδα του καιρού…
