Γιώργος Ιατρίδης, Το φαινόμενο της πεταλούδας, νουβέλα, εκδ. updot.gr, 2015
Ο Γιώργος Ιατρίδης φωτογραφίζει το αστικό τοπίο. Ο Κύριος Ασημένιος αν και πιανίστας, φωτογραφίζει τα όνειρά του. Η πεταλούδα και το φαινόμενό της είναι πλάι του να του δείχνουν το φωτεινό δρόμο. Γιατί τα όνειρά όταν τα φωτογραφίζεις μπορεί να είναι ασπρόμαυρα, όταν αρχίζεις έστω και δειλά να τα πραγματοποιείς, τότε το χρώμα τα πλημμυρίζει.
Για μένα, το «φαινόμενο της πεταλούδας» και πρώτο βιβλίο του Γιώργου, είναι ένα παραμύθι. Για μικρούς; Μεγάλους; Εφήβους; Ένα παραμύθι σχεδόν για όλους. Το πρωταγωνιστή τον λένε Ασημένιο. Και αυτός ο γεράκος Ασημένιος με την καλή καρδιά που ποτέ δεν γνώρισε τον πόνο παρά μόνο όταν τον ευχήθηκε, βρίσκει σύντροφο μια πεταλούδα που ξεκίνησε αρχικά ως «ακροάτρια» της μουσικής του και έγινε σύμμαχος πορείας. Μιας πορείας περιπατητικής από το σταθμό της Κηφισιάς μέχρι τον τερματικό Πειραιά.
Ο δρόμος πάντα σε οδηγεί σε αποκαλύψεις. Για τον μέσα και έξω κόσμο σου. Δεν ξέρω πόσο προσωπικό είναι το βιβλίο αλλά είναι σίγουρα κάπως παράξενο που ο Γιώργος Ι. επιλέγει να αφηγηθεί την ιστορία ενός ηλικιωμένου. Ενός ανθρώπου που μοιάζει να τα έχει κάνει όλα, και μάλιστα καλά, και να μην έχει και θαύματα να περιμένει.
Λίγο να ξεκινήσεις την ανάγνωση, καταλαβαίνεις ότι από το τέλος πάμε στην αρχή και όλα σου μοιάζουν ταιριαστά. Ποτέ δεν είναι πολύ αργά για ζωή και είναι ανακουφιστικό και παρήγορο ένας άνθρωπος γεννημένος το 1988 έχει γνώση αυτής της αλήθειας που μόνο εμπειρικά κατακτάται. Όπως και μιας άλλης, ότι «η ένωση δυο ερωτευμένων ανθρώπων επιφέρει μια νέα ιδέα πάνω στον κόσμο» όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο βιβλίο.
Αλήθειες, τρένα, σταθμοί, συναντήσεις, φτερωτές ή μη, σ΄ένα αλληγορικό, οικολογικό και σίγουρα ελπιδοφόρο παραμύθι ζωής που αξίζει να διαβαστεί από όλους μας. Καλοτάξιδο.
_
Στέργια Κάββαλου
Παρασκευή 26.06.2015
