Να διαβάζεις ποίηση κάθε μέρα, κι όχι να παραθέτεις ένα απόσπασμα από τη Δημουλά την παγκόσμια ημέρα.
Να διαβάσεις παιδικά βιβλία ή βιβλία γενικότερα κάθε μέρα, κι όχι να αντιγράφεις ένα διάλογο από το Μικρό Πρίγκηπα την παγκόσμια ημέρα.
Να πηγαίνεις θέατρο -αν μπορείς- κάθε μέρα, κι όχι να βγάζεις selfies με τους ηθοποιούς την παγκόσμια ημέρα.
Να λες ευχαριστώ για το ψωμί που τρως κάθε μέρα, κι όχι να ανεβάζεις στο facebook ένα πολύσπορο την παγκόσμια ημέρα.
Να λες επίσης ευχαριστώ για το νερό που τρέχει απ’ τη βρύση σου κάθε μέρα, κι όχι να ανεβάζεις φωτογραφίες με την πισίνα σου την παγκόσμια ημέρα.
Να λες σε αγαπώ κάθε μέρα στο πατέρα σου και την μητέρα, κι όχι μόνο την παγκόσμια ημέρα.
Να υπερασπίζεσαι με πράξεις τα συμβάντα κατά του ρατσισμού κάθε μέρα, κι όχι να αναρτείς status στο facebook την παγκόσμια ημέρα.
Να μιλάς για ισότητα των ατόμων με αναπηρία κάθε μέρα, κι όχι να ανεβάζεις ανάλογα video την παγκόσμια ημέρα.
Να φωνάζεις για την προστασία σου, για την προστασία της/του κάθε μέρα, και όχι να βάζεις προφίλ το logo του AIDS την παγκόσμια ημέρα.
Να κραυγάζεις για τα δικαιώματά σου κάθε μέρα, κι όχι να δημοσιεύεις ένα απόφθεγμα την παγκόσμια ημέρα.
Να γελάς κάθε μέρα, κι όχι μόνο την παγκόσμια ημέρα.
Να αγκαλιάζεις δίχως αύριο κάθε μέρα, κι όχι μόνο την παγκόσμια ημέρα.
Φτάνουν πια οι παγκόσμιες ημέρες, καιρός να βρούμε τις εγκόσμιες χαρές.
Εξάλλου, το αύριο δεν έρχεται ποτέ· γιορτή είναι η κάθε μέρα.
