Πολλές φορές παρομοιάζουμε την αγάπη με δέντρα, με λουλούδια, με εξοχικά, με αυτοκίνητα με οτιδήποτε, αλλά την λέξη «σ’ αγαπώ» δεν τη λέμε ποτέ.
Όχι πως η λέξη «σ’ αγαπώ» εκφράζει τον έρωτα, αλλά σίγουρα είναι πιο κοντά από το «μωρό μου θα μου πάρεις ψυγείο;» Βέβαια, μπορεί οι λέξεις να μην εκφράζουν την αγάπη και τον έρωτα, αλλά σίγουρα υπάρχουν άλλοι τρόποι, ένα βλέμμα, ένα χάδι, ένα φιλί, ακόμα και ένα αντίο.
Πιστεύω ότι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε με το ένα δέκατο της αγάπης που θα μπορούσαμε να δώσουμε, επίσης, όταν γνωρίζουμε έναν άνθρωπο πάντα ψάχνουμε να καταλάβουμε πόση αγάπη μπορεί να μας δώσει, αλλά ποτέ δεν ψάχνουμε πόση αγάπη εμείς μπορούμε να δώσουμε. Όμως, αν εσύ δεν δώσεις αγάπη, δε θα πάρεις. Συνεπώς, αισθανόμαστε ελάχιστα λεπτά αγάπης και έρωτα ανά την ημέρα. Προσωπικά εμένα δεν μου φτάνουν, σε άλλους βέβαια είναι πάρα πολλά…
Ειλικρινά σε λίγο καιρό θα αγοράζουμε αγάπη. Το μόνο που με προβληματίζει είναι το πού. Θα είναι δηλαδή στα σούπερ μάρκετ, στα φαρμακείο, στα social media, στα sex shop; Το πιο πιθανόν είναι από τα φαρμακεία, όπου θα μας τη χορηγούν σε μπουκάλες με ορούς, έτσι ώστε να μην δεχόμαστε παραπάνω δοσολογίες από ότι πρέπει και πνιγούμε… Το σενάριο βέβαια να πουλιέται στα σούπερ μάρκετ είναι και αυτό πολύ πιθανό, μιας και μπορούν να το βάζουν και με άλλα προϊόντα μαζί για να συμφέρει, με το σαμπουάν ας πούμε, ή με τα πατατάκια. Οι πιο βιτσιόζοι του επαγγέλματος θα το αγοράζουν από τα sex shop, λογικά θα είναι σε υγρή μορφή.
Και άντε πάει στο διάολο να πουλιέται η αγάπη σε περίπτερα και οπουδήποτε αλλού, εμείς πώς θα καταντήσουμε μετά; Όπως όταν θέλουμε να πιούμε καφέ και μας λείπει η καφεΐνη; Θα μας λείπει δηλαδή ο έρωτας και θα λέμε «πάμε να πιούμε αγάπη» ή «κάθε δώδεκα ώρες παίρνω το χάπι της αγάπης». Προβλέπω να αναζητούμε την αγάπη σαν υπνωτισμένα ζόμπι. Να γλύφουμε από το πάτωμα τον κάθε κόκκο αγάπης που παρέπεσε και κάπως έτσι να επανερχόμαστε στη ζωή.
_
Η πρώτη δημοσίευση έγινε στο site Η Πόλη Ζει
