Όσο και να μην συμπαθείς τη στιχοπλοκή, τη φιλοσοφία, τη μουσική αυτών των τραγουδιών, σίγουρα έχει υπάρξει έστω και μία φορά που να έχεις σιγοψιθυρίσει κάποιο στιχάκι από τα παρακάτω τραγούδια. Τα συγκεκριμένα τραγούδια που διάλεξα “ακροβατούν” μεταξύ των 80s και των 90s, μιας και όλα έχουν κυκλοφορήσει αρχές της δεκαετίας του ενενήντα.
Δάκης – Τσάι Με Λεμόνι-1992
Ένα τραγούδι που είναι πασίγνωστο, ακόμα και τις πέτρες να σηκώσεις θα το ξέρουν. Ένα τραγούδι που ακόμα και αν δε σου αρέσει αυτό το ποπ στοιχείο και οι ποπ μελωδίες θα το έχεις ακούσει σε κάποιο πάρτι, σε κάποιο γάμο, έστω σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό. Ακόμα, μπορεί να έχουν περάσει είκοσι επτά χρόνια από την κυκλοφορία του, αλλά ακόμα κυλάει μέσα μας· πριν δύο μήνες δημιουργήθηκε μια διασκευή για τις ανάγκες του Mad Video Walks, όπου το τραγούδησε ο Δάκης μαζί με την Έλενα Τσαγκρινού.
Μιχάλης Ρακιντζής – Εγώ και ο Πουφ (1991)
Η εποχή τότε ήταν πιο ανέμελη, πιο παιχνιδιάρα, δεν υπήρχε τόσο έντονο το “πάντα” της τηλεόρασης και του internet. Τώρα, ό,τι συμβαίνει στην τηλεόραση και φυσικά στο διαδίκτυο κρατάει για πάντα, τότε ζούσαν περισσότερο το σήμερα και δεν είχαν τόσο στο μυαλό τους τη γνώμη του κόσμου. Κάπως έτσι ο Μιχάλης Ρακιντζής εμπνεύστηκε ένα τραγούδι για ένα λούτρινο κουκλάκι, ύστερα εμφανίστηκε στο video clip και ύστερα πέρασε στην ιστορία.
Κώστας Μπίγαλης – Μικρή μου μέλισσα (1993)
Στην λογική του προηγούμενου κομματιού, ο Κώστας Μπίγαλης έγραψε ένα κομμάτι για ένα μικρό ζωάκι, όπου φυσικά παραπέμπει σε μια γυναίκα. Σημαντικό να αναφέρω πως το εν λόγω κομμάτι έχει επτάμιση εκατομμύρια επισκέψεις στο YouTube, αυτό σημαίνει ότι πρώτον αγαπήθηκε από τους λίγο πιο μεγάλους και έγινε επιτυχία, αλλά και δεύτερον αγαπήθηκε εξίσου πολύ και από τις λίγο πιο μικρές ηλικίες. Σίγουρα πάντως με το που ξεκινάει το κομμάτι, από τις πρώτες κιόλας νότες δηλαδή, και από τα πρώτα στιχάκια, σου έχει δημιουργήσει μια χιουμοριστική διάθεση που διαρρέει σε όλο το κομμάτι. Φυσικά, να θυμίσω, πως ο Μπίγαλης εκείνες τις εποχές ήταν στα φόρτε του και είχε βγάλει και το “Ρίνα, Κατερίνα”.
Γιάννης Βασιλείου – Καμπριολέ (1991)
Τραγούδι-σταθμός από τον Γιάννη Βασιλείου εκφράζει πλήρως την εποχή εκείνη. Ομοίως με τα προηγούμενα και αυτό έχει μεγάλη απήχηση στα social media με πάνω από έξι εκατομμύρια επισκέψεις (με όλες τις ανεβασμένες εκτελέσεις). Τονίζω πως τα κομμάτια έχουν πολλές επισκέψεις, μιας και όταν το κομμάτι ανέβηκε στο YouTube, το 2008, προφανώς δεν θα πάτησαν οι ηλικίες που το άκουγαν στο ράδιο και στις ντίσκο τόσο πολύ, αλλά οι μικρότερες ηλικίες, από είκοσι δηλαδή ως τριάντα. Αυτό με αριθμούς σημαίνει, πως κάθε χρόνο, επισκέπτονται το κομμάτι κοντά στα 215.000 χιλιάδες άτομα, και να ξανασημειώσουμε πως το κομμάτι πρωτοβγήκε το 1991. Φυσικά και αυτό το κομμάτι έχει υποστεί διασκευή, αυτή τη φορά από τον Tus.
Γιώργος Αλκαίος – Τι Τι; (1992)
Καταλήγουμε τη μικρή μας αναδρομή με ένα τραγούδι που ίσως να είναι ολίγον πιο λαϊκό από όλα τα άλλα. Ο γιός του Γιάννη Βασιλείου, ο Γιώργος Αλκαίος κυκλοφόρησε και αυτός ένα τραγούδι που μας στιγμάτισε. Ως τίτλος ορίστηκε από την Εύη Δρούτσα, στιχουργό του κομματιού, μια ερωτηματική αντωνυμία, παρακαλώ! Έφτανε όμως να κερδίσει και αυτό ένα μικρό κομμάτι ιστορίας στο ελληνικό τραγούδι και ίσως όχι μόνο αυτό, αλλά και όλα τα άλλα τραγούδια που αναφέραμε να συνεχίσουν να αγαπιούνται ανά τις γενιές.
Άραγε, αν αυτά τα κομμάτια κυκλοφορούσαν σήμερα, θα είχαν την ίδια απήχηση, ή όχι;
_
Η πρώτη δημοσίευση έγινε στο site “Η Πόλη Ζει“
