Τι χρειάζεται ένας συγγραφέας να κάνει

  1. Να γράφει

Νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε με το πρώτο, δεν χρειάζεται περισσότερη επεξήγηση, γινόμαστε καλύτεροι αν γράφουμε, είναι η δικιά μας προπόνηση. Αν για κάποιο λόγο σταματήσουμε να γράφουμε τότε αυτόματα δεν θεωρούμαστε γραφιάδες.

  1. Να ασχολείται με περισσότερα από ένα είδος γραφής

Αν για παράδειγμα του αρέσει να γράφει διηγήματα, καλό είναι να αρχίσει να γράφει και πεζά κείμενα ή στίχους. Ακόμα, μπορεί να δοκιμάσει να γράψει ένα μυθιστόρημα, ή μια νουβέλα. Ανακαλύπτοντας πολλά είδη λογοτεχνίας εξελισσόμαστε.

  1. Να αρθρογραφεί

Τουλάχιστον εμένα με έχει βοηθήσει πολύ. Αρχίζεις να γνωρίζεις κόσμο, οπότε οι επαφές σου, αλλά και το κοινό σου μεγαλώνει, επίσης ανοίγει ο συγγραφικός σου ορίζοντας, επίσης αποκομίζεις εμπνεύσεις, ειδικότερα αν κάνεις και συνεντεύξεις. Αλλά ακόμα και την άποψη σου να καταγράψεις για την κοινωνία και αυτό κέρδος είναι.

  1. Να βρίσκει νέες τεχνικές και να εναρμονίζεται με το τώρα

Τι εννοώ; Το YouTube για παράδειγμα, είναι ένα κοινωνικό δίκτυο που έχει τεράστια απήχηση τελευταία, πουλάει πάρα πολύ το video σαν μέσο. Μπορεί για παράδειγμα, ένα κείμενο που έχει γράψει να προσπαθήσει να γίνει μια ταινία μικρού μήκους, φυσικά με τη βοήθεια και άλλων ανθρώπων, ή να ηχογραφήσει κάποιο κείμενό του και να προσθέσει μερικές φωτογραφίες, έπειτα να “δέσει” το σενάριο και να φτιάξει ένα μικρό βίντεο.

  1. Να διαβάζει

Φυσικά δε θα έλειπε από τη λίστα. Ούτε εδώ θα αναλύσω πολλά. «Το διάβασμα είναι όπως η τροφή και το νερό. Το πνεύμα που δεν διαβάζει χάνει βάρος, όπως ένα σώμα που δεν τρώει».

Βίκτωρ Ουγκώ, 1802-1885, Γάλλος συγγραφέας

  1. Να φτιάξει έναν ιστότοπο

Κοινώς ένα δικό του site. Ένα απάγκιο για να αναρτεί τις σκέψεις και τις ιστορίες του. Αν για κάποιο λόγο δυσκολεύεται με το τεχνικό κομμάτι μπορεί απλά να τις δημοσιεύει τις απόψεις και τα άρθρα του σε κάποιο social media. Ή φυσικά, να πληρώσει κάποιον άνθρωπο για να του φτιάξει το site.

  1. Να παρατηρεί

Είναι ολόκληρη τέχνη, η τέχνη της παρατήρησης, νιώθω πως τα περισσότερα βιβλία, οι περισσότερες ιδέες, οι περισσότεροι στίχοι είναι βγαλμένοι επειδή κάποιος ήταν εκεί και παρατηρούσε το γεγονός, το συμβάν, αυτό το κάτι που εμφανίστηκε από το πουθενά. Γράφτηκε ύστερα στο μυαλό του παρατηρητή και μετά από πολύ δουλειά, βιώματα και επεξεργασία αναρτήθηκε, δημοσιεύτηκε, εκδόθηκε κάπου.

  1. Να κρατάει σημειώσεις

Ναι, να γράφει σε ένα μικρό τετράδιο ή στο κινητό του το κάθε τι. Από ασήμαντο μέχρι και το πιο σημαντικό. Μετέπειτα, αφού βρει χρόνο θα ανοίξει το σημειωματάριο του και διάπλατα θα εμφανιστεί μια πρωτόλεια ιδέα. Θα ξανασκεφτεί γιατί το έγραψε και αν αξίζει τότε θα γράψει κάτι ολοκληρωμένο και με δομή. Η αρχή όμως που ήταν η σημείωση είναι το ήμισυ του παντός.

  1. Να κάνει αυτοκριτική, όχι μόνο στα γραπτά του, αλλά και στη ζωή του

Περνάμε στα λίγο δύσκολα. Ένας συγγραφέας πρέπει να είναι και πολύ σωστός σαν άνθρωπος. Να είναι δίκαιος, να είναι ευγενικός, να είναι εργατικός και πολλά άλλα. Όχι για να γράφει καλά, αλλά επειδή πίσω από τις προτάσεις του οι αναγνώστες μπορούν να καταλάβουν τον χαρακτήρα και τα έργα του, τις πράξεις του. Είναι καθρέφτης της ψυχής οι λέξεις.

  1. Να δουλεύει, να δουλεύει, να δουλεύει

Δεν πιστεύω πολύ στο έμφυτο ταλέντο, προφανώς υπάρχει, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Προσωπικά πιστεύω στη πολύ δουλειά που θα κάνει ο συγγραφέας. Στο να διαθέτει όλους αυτούς τους λόγους που έγραψα και ακόμα άλλους εκατό· και φυσικά να ακούει την καρδιά του.

Bonus.

Να κλείνει τα μάτια και να ονειρεύεται. Να ονειρεύεται πως μπορεί να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο από αυτό που ήδη έχουμε.

_

Η πρώτη δημοσίευση έγινε στο site “Η Πόλη Ζει