Ό,τι κρατάτε μέσα σας βγαίνει από τα μάτια σας!
Είναι διαφορετικό να έχεις υπομονή, από το να υπομένεις πράγματα. Είναι διαφορετικό να είσαι εσωστρεφής, από το να είσαι ντροπαλός.
Είναι διαφορετικό να έχεις υπομονή, από το να υπομένεις πράγματα. Είναι διαφορετικό να είσαι εσωστρεφής, από το να είσαι ντροπαλός.
Πριν μερικά χρόνια δούλευα σε μια εταιρία που στηριζόταν αποκλειστικά και μόνο στις πωλήσεις. Αν τους ρωτούσες δηλαδή τι άνθρωπος είναι ο Γιώργος, πρώτα θα σκεφτόντουσαν τις πωλήσεις που έχω κάνει το τελευταίο τρίμηνο –άρα θα ήσουν για αυτούς ένας αριθμός– και μετά θα σκεφτόντουσαν όλα τα άλλα.
Έχουμε φτιάξει ένα νοητό βάζο όπου εκεί τοποθετούμε όλα όσα θα θέλαμε να έχουμε και δεν μπορούμε να τα πιάσουμε. Το νοητό βέβαια γίνεται ανόητο, σαν και εμάς. Οπότε ταιριάζουμε τέλεια με το νέο μας παιχνίδι.
«Μάνα ακόμα ονειρεύομαι!», μπορεί να μην στο είπα ποτέ, αλλά στο γράφω σε έναν τοίχο…
Κάπου κοντά στις τρεις η ώρα, και αφού από τον πρώτο σεισμό είχαν περάσει περίπου σαράντα πέντε λεπτά, οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να μαζεύουν μερικά πράγματα από το σπίτι τους και να οδεύουν προς τις πλατείες, τις εκκλησίες, τα γήπεδα και σε οποιονδήποτε ανοιχτό χώρο υπήρχε εκεί· με την υποψία φυσικά κάποιου ισχυρού μετασεισμού.
Αλλάζει ο νόμος για το βιασμό, αλλάζουμε μυαλό; Προστέθηκε στο νόμο η διευκρίνιση, ότι αν δεν υπάρχει συναίνεση, είναι βιασμός!
Προχτές συνάντησα τυχαία έναν γνωστό μου στο δρόμο. Μου έστελνε κατά καιρούς μηνύματα να βγούμε, να τα πούμε, αλλά η αλήθεια είναι πως εγώ τον απέφευγα.
Νομίζω πως έχετε δει την μάστιγα να ανεβάζουμε φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα τα φαγητά που τρώμε.
Γιατί βρέχει συνέχεια; Γιατί έχει αέρα συνέχεια; Γιατί κάνει κρύο συνέχεια; Γιατί ο καιρός δε λέει να φτιάξει; Πότε θα φορέσω τα καλοκαιρινά μου; Πότε θα μαυρίσω; Πότε θα γίνω μάνα…;