Δημήτρης Σωτάκης, Καμήλες
Μερικοί επέμεναν να αντικαταστήσουν τα έπιπλα με καινούρια ή τέλος πάντων να μεταφέρουν τα παλιά στην κουζίνα, στην ανάγκη σε ένα από τα μέσα δωμάτια που θα δε θα χρησίμευαν ούτε για ένα λεπτό.
Μερικοί επέμεναν να αντικαταστήσουν τα έπιπλα με καινούρια ή τέλος πάντων να μεταφέρουν τα παλιά στην κουζίνα, στην ανάγκη σε ένα από τα μέσα δωμάτια που θα δε θα χρησίμευαν ούτε για ένα λεπτό.
Πάντως, τόσο μεγάλος ήταν ο πόθος μου για την Ιονέλα, που κατά τη διάρκεια του ταξιδιού δεν έχανα ευκαιρία να την κοιτάω με μια αχόρταγη πείνα και να της χαϊδεύω την πλάτη, ακόμη και τα πόδια, κρυφά από τα βλέμματα των άλλων.
Εμείς δεν ήμασταν έτσι· ήμασταν παιδιά, δυο ανόητες υπάρξεις γεμάτες ερωτηματικά και τρόμο για όσα συνέβαιναν γύρω τους. Και ό,τι κάναμε το κάναμε γιατί απ’ αυτό τι υλικό ήμασταν φτιαγμένοι: απ’ το εύθραυστο υλικό που φτιάχνονται τα έμβρυα –γιατί ποιος
«Παρ’ όλα αυτά, είμαι σίγουρος ότι και εμείς κατά βάθος είμαστε έντομα, δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε από το να σέρνουμε τα σώματά μας σε δυο τετραγωνικά μέτρα, μέχρι να αφήσουμε μια μέρα το κουφάρι μας σε μια γωνιά,