Συναντήσαμε τον Γιώργο Ιατρίδη, τον συγγραφέα που συνδημιούργησε το Inner, ένα πρωτότυπο site που συνδυάζει το blogging με τη δικτύωση
Ο Γιώργος Ιατρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ηλεκτρονικής του ΤΕΙ Πειραιά. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Παλαιό Φάληρο, ένα μέρος που όπως λέει ο ίδιος τον έχει σημαδέψει. Μένει κάπου κοντά στη θάλασσα, αλλά το μόνο θαλάσσιο σπορ που κάνει, είναι «να καταγράφει την αρμύρα της σε στίχους». Ασχολείται με τα περισσότερα είδη λογοτεχνίας και ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία.
Ξεκίνησε την πορεία του στη λογοτεχνία γράφοντας στίχους, μετά άρχισε να δημοσιεύει σε free press, έπειτα να γράφει διηγήματα και να αρθρογραφεί στο ίντερνετ. Η συνέχεια δόθηκε με τα λογοτεχνικά πρότζεκτ στο διαδίκτυο και τον Ιανουάριο του 2015 ήρθε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Το φαινόμενο της πεταλούδας».
Στην προσπάθειά του να ενώσει όλες του τις ιδιότητες μαζί, συνδημιούργησε το Inner, ένα πρωτότυπο site που συνδυάζει το blogging με τη δικτύωση. Του αρέσει υπερβολικά να κάνει ποδήλατο, να διαβάζει, να παρακολουθεί τις νέες τάσεις των κοινωνικών δικτύων, να μελετάει κάθε τι έχει να κάνει με το παραδοσιακό στοιχείο, αλλά και να… τρώει μακαρόνια. Τέλος, αυτόν τον καιρό γράφει το νέο βιβλίο του.
Τι ακριβώς ήταν το πρότζεκτ “25th hour”, και πώς προέκυψε το e-book;
Το πρότζεκτ “25th hour” ήταν ένα λογοτεχνικό εγχείρημα που διήρκησε έναν ολόκληρο χρόνο. Συγκεκριμένα, η διάθεση του πρότζεκτ ήταν να ανεβαίνει κάθε μία μέρα και ένα κείμενο από διαφορετικό συγγραφέα. Υπήρχε μόνο μία βασική προϋπόθεση, πως ο τίτλος θα είναι ίδιος για όλους: «25η ώρα». Γράφτηκαν δηλαδή 365 κείμενα για μια «έννοια» που ουσιαστικά δεν υπάρχει!
Από τις 15 Μαΐου 2014, που ανέβηκε το πρώτο κείμενο, μέχρι και τις 14 Μαΐου 2015, που ανέβηκε το τελευταίο, αναρτήθηκαν αδιαλείπτως συμμετοχές στο ειδικά διαμορφωμένο blog. Η τόσο μεγάλη απήχηση, αλλά και η επιρροή που είχε στον κόσμο, με οδήγησε στο να βγάλω το e-book· με όλες φυσικά τις συμμετοχές που δημοσιεύτηκαν. Το e-book εννοείται πως διανέμεται ελεύθερα και δωρεάν.
Θέλω να μας πεις τι πραγματεύεται, την αφορμή, αλλά και τον τελικό σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε το δεύτερο σου πρότζεκτ, το «Γραμμόφωνο».
Το «Γραμμόφωνο» είναι ένα ανοιχτό λογοτεχνικό πρότζεκτ, όπου εδώ η μουσική εμπνέει τη λογοτεχνία! Μπορεί δηλαδή κάποιος να κλέψει τίτλους από τραγούδια και να συνθέσει με λέξεις το δικό του κείμενο. Το συγκεκριμένο πρότζεκτ τρέχει από 1η Ιουλίου 2015 και μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 250 κείμενα εμπνευσμένα από τους στίχους, αλλά και τις παρτιτούρες τραγουδιών. Επίσης να πω πως αυτό το πρότζεκτ είναι εν εξελίξει, τρέχει δηλαδή κανονικά. Δεν έχω ορίσει κάποιο κλείσιμο. Μακάρι να υπάρχουν κι άλλες συμμετοχές και να κρατήσει και για άλλο τόσο.
Η αφορμή ήταν ένα διήγημα που είχα γράψει, εμπνευσμένος από ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι. Το σκέφτηκα λίγο παραπάνω και είπα πως αυτό δυνητικά μπορεί να γίνει η αρχή για ένα μεγάλο πρότζεκτ. Έτσι κι έγινε. Ο τελικός σκοπός του είναι, πρώτον, ο οποιοσδήποτε να μπορεί να εκφραστεί, αλλά και να δημιουργήσει. Δεύτερον, ενέχει τον χαρακτήρα της δικτύωσης, μια και όλα τα άτομα που συμμετέχουν έχουν έναν κοινό παρονομαστή, που είναι η αγάπη τους για τη λογοτεχνία. Τρίτον, συντάσσεται κατά αυτό τον τρόπο μια on-line βιβλιοθήκη, η δημιουργία που είπαμε πιο πριν μετατρέπεται τώρα σε κοινό αγαθό, και έτσι το έργο είναι εύκολα προσβάσιμο σε όλους!
Πιστεύεις ότι οι νέοι συγγραφείς σήμερα έχουν αρκετές ευκαιρίες στην έκδοση των βιβλίων;
Τα πράγματα στην Ελλάδα στον χώρο του βιβλίου δεν πηγαίνουν τόσο καλά. Για να βγάλει ένας πρωτοεμφανιζόμενος βιβλίο χρειάζεται συνήθως ή να πληρώσει αδρά τον εκδοτικό ή να τον έχει ξάδελφο. Γι’ αυτό και υπάρχουν άλλοι τρόποι έκδοσης, η αυτοέκδοση και το e-book. Βέβαια, για εμένα, ούτε αρχίζει, αλλά ούτε και τελειώνει η ζωή αν κάποιος νέος συγγραφέας έχει δίπλα στο όνομά του έναν καλό εκδοτικό οίκο. Η λογοτεχνία είναι μια συνεχόμενη πάλη, όπου κάθε μέρα πρέπει να ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Εν ολίγοις, δεν πρέπει να στεκόμαστε σε κανέναν εκδοτικό, τις ευκαιρίες τις γεννάμε εμείς, αν κάτι είναι καλό και αξίζει, θα βρει τον δρόμο του.
Πες μου δυο λόγια για το πρώτο σου βιβλίο, αλλά και πώς εμπνεύστηκες τον τίτλο του.
«Το φαινόμενο της πεταλούδας» κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2015 και επίσης αποτελεί αυτοέκδοση. Όσο για τη θεματολογία, ένας 70χρονος, ο κ. Ασημένιος, ξεκινάει από την Κηφισιά με τελικό σκοπό να φτάσει στον Πειραιά. Ακολουθεί δηλαδή στωικά τις γραμμές του Ηλεκτρικού. Κάθε σταθμός και ένα δίδαγμα, κάθε στάση και ένα συμβάν. Επίσης, στο ταξίδι αυτό τον ακολουθεί μια πεταλούδα. Αληθινά γεγονότα, μπλεγμένα με μυθοπλασία, σε παίρνουν από το χέρι και σε ταξιδεύουν από το ένα άκρο της Αθήνας μέχρι το άλλο. Όσο για τον τίτλο, δεν έχει να κάνει με την ομώνυμη ταινία, αλλά ουσιαστικά σχετίζεται με τον φυσικό νόμο, όπου απειροελάχιστες μεταβολές στην καθημερινότητα, μπορούν να μας αποφέρουν τεράστιες αλλαγές σε βάθος χρόνου.
Θα ήθελα να μου γράψεις μια φράση για το σήμερα που ζούμε.
Ευτυχώς που υπάρχουν τα “like” κι οι άνθρωποι μπορούν να δείχνουν τη συμπάθειά τους στον άλλον.
Αγαπημένοι συγγραφείς – ένας Έλληνας και ένα ξένος;
Μακράν Νίκος Καζαντζάκης και Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.
Θα μας πεις τέσσερα βιβλία που πρέπει να διαβάσουμε στις διακοπές;
Νίκος Καζαντζάκης, Ο Βραχόκηπος
John Green, Αναζητώντας την Αλάσκα
Στέργια Κάββαλου, Φαμιλιάλ
Γιάννης Φαρσάρης, Φόβος κανένας
Μια επιθυμία σου, ένα όνειρο, αλλά και τι δεν θα έκανες ποτέ για τη δόξα.
Μια επιθυμία μου είναι να δώσω στίχους στον Γιάννη Χαρούλη.
Ένα όνειρό μου είναι να ζω για τη λογοτεχνία, αλλά να βιοπορίζομαι από το ίντερνετ.
Δεν θα ξεπουλιόμουνα -όπως πολλοί- στα κοινωνικά δίκτυα, για να μαζέψω μερικούς ακόλουθους και μερικές καρδούλες παραπάνω.
_
Η πρώτη δημοσίευση έγινε στο Πρώτο Θέμα.
Κείμενο / Φωτογραφίες: Στέφανος Καστρινάκης
