ΔΕΣΜΕΥΣΗ
Την είχα ακούσει σ΄ ένα σεμινάριο του Αντώνη.
Ήταν λέει ο Πλάτωνας κι ο Σωκράτης. Περπατούσαν στην Αρχαία Αγορά. Ο Πλάτωνας ρωτάει τον Σωκράτη:
«Δάσκαλε, πώς μπορώ να έχω στη ζωή μου αυτό που θέλω;»
Ο Σωκράτης τον αγνοεί. Συνεχίζει να περπατάει. Ο Πλάτωνας ξαναρωτάει.
Απάντηση καμία. Σε κάποια φάση, φτάνουν μπροστά σε μια δεξαμενή με νερό.
Ξαφνικά, ο Σωκράτης του βουτάει με δύναμη το κεφάλι μέσα στο νερό.
Ο Πλάτωνας ξαφνιάζεται. Πάει να το βγάλει, αλλά ο Σωκράτης επιμένει. Μετά από λίγη ώρα το βγάζει σκασμένος.
«Δάσκαλε, τρελάθηκες; Εγώ σε ρώτησα πώς θα ‘χω στη ζωή αυτό που θέλω κι εσύ πήγες να με πνίξεις».
«Όταν αυτό που θες στη ζωή το θες τόσο πολύ όσο αυτή την ανάσα, τότε θα το έχεις», του απαντάει ο Σοφός Δάσκαλος.
Αυτό σημαίνει Δέσμευση.
Για κάποιο λόγο σταματάμε στη μέση. Μη σου πω και στην αρχή. Θέλουμε το αποτέλεσμα αλλά όχι τον ιδρώτα. Βγαίνουμε ανατριχιασμένοι απ΄ το σινεμά μ’ αυτούς που τα κατάφεραν. Μ΄ αυτούς που τα ΄δωσαν όλα για τ’ όνειρό τους. Μ’ αυτούς που δεν τ΄ άκουγαν τα όχι. Μ’ αυτούς που έβαλαν το όραμά τους πάνω κι απ’ τη ζωή τους. Αλλά εμείς θέλουμε και την πίτα γεμάτη και το σκύλο χορτάτο. Θέλουμε ομελέτα χωρίς να σπάσουμε αβγά.
Η ιστορία είναι αληθινή. Ο Στιβ Τζομπς, ο ιδρυτής της Apple, στα δεκαοχτώ του έψαχνε για δουλειά. Πάει στα γραφεία της Atari που τότε μεσουρανούσε. Λέει στον ρεσεψιονίστ ότι θέλει να δει τον πρόεδρο της εταιρίας.
«Έχετε ραντεβού;»
«Όχι», του απαντάει ο Τζομπς.
«Τότε δεν μπορείτε να τον δείτε», του κάνει ευγενικά ο άλλος.
«Αν δεν τον δω, δεν πρόκειται να φύγω. Θα με βγάλετε σηκωτό», του απαντάει με τη γνωστή φλόγα στο μάτι ο Τζομπς.
Σε λίγο ο ρεσεψιονίστ παίρνει τη γραμματέα του προέδρου.
«Έχω έναν τρελό εδώ που θέλει να δει τον πρόεδρο». Σε λίγη ώρα ο πρόεδρος τον είδε. Και φυσικά τον προσέλαβε. Ο Τζομπς εκείνη τη μέρα πήγε να πάρει τη δουλειά. Ήταν κάθετος. Δεν είχε plan b. Αυτό σημαίνει να ‘σαι δεσμευμένος. «Ή ταν ή επί τας» το έλεγαν οι πρόγονοί μας.
Όταν τους ακούς να λένε «θα προσπαθήσω», «ελπίζω», «θα ήθελα» και κάτι τέτοια ψόφια να μην το αγοράζεις. Δε θα το κάνουν. Όταν τον ακούς να λέει «θα φέρω τον κόσμος ανάποδα», «είναι θέμα ζωής και θανάτου να πετύχω», αυτός θα το κάνει. Με χλιαρό νερό δε βράζει το αβγό. Πρέπει να κοχλάζει. Πρέπει να κοχλάζει η ψυχή σου κάθε μέρα για τ’ όνειρό σου. Και φυσικά να στρώσεις κώλο.
Τότε θα ‘χεις ό,τι θες στη ζωή σου.
Το ‘πε κι αυτό η μικρή μου κόρη.
«Καταλάβατε, ρε κορίτσια, τι θα πει δέσμευση;» τους κάνω μετά την ιστορία με τον Τζομπς.
«Εγώ κατάλαβα, μπαμπά».
«Για πες».
«Να υποσχεθείς στον εαυτό σου
ότι δε θα τα παρατήσεις ποτέ».
Να ζήσεις, αγάπη μου….
