Τι σου έρχεται πρώτο στο μυαλό όταν ακούς τη λέξη γειτονιά;
Εμένα μου έρχεται ο τόπος που μεγάλωσα και έπαιζα όταν ήμουν μικρός. Μου έρχεται στο μυαλό η πιλοτή του σπιτιού, τα απέναντι σπίτια, τα νεράντζια που ρίχναμε στα απέναντι σπίτια, τα πόδια μου συνεχώς χτυπημένα, τα μέρη που έκανα ποδήλατο και γενικά η λέξη γειτονιά, για εμένα, είναι συνυφασμένη με την παιδική ηλικία. Και ότι έχει να κάνει με την παιδική ηλικία είναι πολύτιμο, είναι το πρελούδιο του χαρακτήρα σου.
Τι σου έρχεται πρώτο στο μυαλό όταν ακούς τη λέξη γείτονες;
Φυσικά, πάλι μου έρχεται στο μυαλό η παιδική ηλικία· είναι εκείνοι οι άνθρωποι που έφτανε να έχουν ένα μικρό χαρακτηριστικό για να μας χαραχτούν στο μυαλό για πάντα. Υπήρχαν γείτονες που διάβαζαν συνέχεια εφημερίδα, που έπλεναν συνέχεια το αμάξι, που σιδέρωναν, που κράταγαν πάντα ένα τσιγάρο, που φωνάζανε να σταματήσουμε να παίζουμε γιατί το παιδί τους έδινε Πανελλήνιες (βέβαια, όσα χρόνια κι αν περάσουν, νομίζεις πως πάλι θα σου φωνάξει για τον ίδιο λόγο). Γείτονες, για εμένα, είναι εκείνοι οι άνθρωποι που μένουν απέναντί σου, τους χαιρετάς όποτε τους δεις, αλλά δεν ξέρεις και πολλά πράγματα για την καθημερινή τους ζωή.
Φτάνοντας λοιπόν λίγο πριν το σήμερα, εκεί πριν τρία χρόνια, που δεν υπήρχε τόσο έντονα το AirBnB, αν με ρωτούσες ποιοι είναι οι γείτονες σου (έχω μετακομίσει τα τελευταία χρόνια, οπότε έχω νέους γείτονες) θα σου έλεγα πως ξέρω και πως χαιρετάω δυο άτομα. Υπερβολικά χαμηλό ποσοστό. Να ζεις δηλαδή στην ίδια γειτονιά και να μην έχεις ιδέα για την ύπαρξη όλων των άλλων. Βέβαια, αυτό έγκειται πως δεν παίζουμε τόσο πολύ έξω στους δρόμους όπως παλιά, οι κήποι έχουν γίνει πάρκινγκ, η μάζωξη στην πιλοτή έχει γίνει απομόνωση στην τηλεόραση, το κρυφτό έχει γίνει κρυφτό στα κοινωνικά δίκτυα και άλλοι πολλοί λόγοι που συμβάλουν στο να μην ξέρεις τον γείτονά σου, τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας.
Φτάνοντας –δυστυχώς– στο σήμερα, η έννοια της γειτονιάς και η έννοια των γειτόνων έχει εκλείψει πλέρια. Αν πριν τρία χρόνια γνωρίζαμε δύο γείτονες, τώρα δεν ξέρουμε κανέναν, βασικά δεν ξέρουμε τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας και μένουμε μαζί, για να μην πω τον εαυτό μας… Σίγουρα πάντως, ένας σοβαρός λόγος είναι και οι βραχυχρόνιες μισθώσεις των AirBnB κτηρίων. Για να έχετε μια ιδέα για τι νούμερα μιλάμε, το 2016 στην Ελλάδα είχαμε 57.000 καταλύματα AirBnB, και το 2018 127.000 καταλύματα! Φυσικό επακόλουθο λοιπόν να μην ξέρουμε ποιος διαμένει απέναντί μας, μιας και έρχονται γείτονες AirBnB, γείτονες που νοικιάζουν ένα σπίτι για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους, γειτονιές ξενοδοχείων και ημιδιαμονής!
Όλα λοιπόν στην λογική του fast food, ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Μην απορείτε πως η κοινωνία και οι διαπροσωπικές σχέσεις πάνε κατά διαόλου. Τα πάντα είναι απόρροια άλλων πραγμάτων. Airbnb παντού γείτονες πουθενά!
_
Η πρώτη δημοσίευση έγινε στο site “Η Πόλη Ζει”
