Μόνος στο έρημο νησί
Στίχοι: Γιώργος Ιατρίδης Μουσική-Ερμηνεία: Παντελής Σπύρου
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Το “The Fisher King” του Terry Gilliam όλη η ταινία… -Γιατί αποδημούν τα πουλιά; Φυσική κλιματολογική ανάγκη επιβίωσης… -Αν σου έλεγαν πως αύριο
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Από μικρός λάτρευα τις λέξεις, έχω γράψει 2 ποιητικές συλλογές.
Ένα ξενοδοχείο με 29 δωμάτια. Το ξενοδοχείο λέγεται “Φόβος κανένας”. Παρ’ όλα αυτά, όλοι οι κάτοικοι του ξενοδοχείου φοβούνται, φοβούνται πολύ.
Στο συγκεκριμένο τραγούδι δε χωράνε πολλά σχόλια, έτσι θα μείνουμε περισσότερο στην ουσία και δε θα σχολιάσουμε τόσο πολύ στίχο το στίχο.
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Είναι πολλές. Η ταινία όμως που νόμιζα πως ο σεναριογράφος μου έκανε πλάκα, είναι το “Still Alice”, ως κόρη μητέρας με Alzheimer. Δε
Κάποια τυχαία περιστατικά γίνονται οι αφορμές για να γίνει κάτι μεγαλύτερο σε βάθος χρόνου. Γνώρισα τον Παντελή από ένα απλό email που μου έστειλε, μετέπειτα τον ρώτησα πώς με βρήκε, και μου είπε… τυχαία.
Ο Άλκης Αλκαίος (1949 – Αθήνα, 2012) ήταν ποιητής και στιχουργός. Το πραγματικό του όνομα ήταν Βαγγέλης Λιάρος. Πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου 2012, σε ηλικία 63 ετών.
Tότε που συμβαίναν τα ωραία, και τα αγόρια κάνανε καντάδες στα κορίτσια, όχι όπως σήμερα, που αφιερώνουν τραγούδια σε ηλεκτρονικούς τοίχους…
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Η τελευταία σκηνή του ‘Απέραντου γαλάζιου’ όπου ο δύτης με τη φαινομενική άπνοια, ο Ζακ Μαγιόλ, απογοητευμένος από τις συμβάσεις της κοσμικής ζωής
Έκανα μια μικρή αναζήτηση στα τραγούδια που γράφτηκαν το 2015 και κατέληξα, πως αυτά που θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας, για κάποιο λόγο δεν μπορούμε να τα έχουμε. Τα αδειανά χέρια όμως, γράφουν εκπληκτικά τραγούδια.