Κωφάλαλος πόθος
Όλοι γυρνάμε σα χαζοί γύρω απ’ τον εαυτό μας
και σπαταλάμε τη ζωή γαμώ τον εγωισμό μας
…ένα πολύ ωραίο ρεφρέν, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και γραμμένο σε κάποιο τοίχο ή να αποτελεί σύνθημα για την νεολαία
Όλοι γυρνάμε σα χαζοί γύρω απ’ τον εαυτό μας
και σπαταλάμε τη ζωή γαμώ τον εγωισμό μας
…ένα πολύ ωραίο ρεφρέν, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και γραμμένο σε κάποιο τοίχο ή να αποτελεί σύνθημα για την νεολαία
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Μία σκηνή; Η ζωή μου; Είναι 152 ταινίες μαζί… ας πούμε ένα χορευτικό από το “All that jazz”, από την αρχή της ταινίας,
Ο ΛΑΧΕΙΟΠΩΛΗΣ Τ΄ΟΥΡΑΝΟΥ …Σηκώθηκα απ΄ το πιάνο και πλησιάζω τον καθρέφτη. Ήμουνα ξαναμμένος. Είδα το είδωλό μου να κρατά φτερά του παγωνιού και δροσερούς καρπούς του Θέρους. Κι είπα από μέσα μου: Είμαι ο Λαχειοπώλης τ΄ Ουρανού. Μοιράζω αριθμούς σε
Κάποιοι είπαν πως ξέρουν από μουσική, αλλά δεν άκουσαν ποτέ τους τζουρά, λύρα, γκάιντα, κλαρίνο και άλλα καθαρά ελληνικά μουσικά όργανα.
Στίχοι: Ορφέας Περίδης Μουσική: Ορφέας Περίδης Πρώτη εκτέλεση: Ορφέας Περίδης Για να καταλάβετε καλύτερα αυτό το τραγούδι, χρειάζεται να σηκωθείτε όρθιοι, να γίνετε για λίγα λεπτά ηθοποιοί και να διαβάσετε το παρακάτω τραγούδι σαν να ήταν ένας μονόλογος που θα
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Σίγουρα μια μικρού μήκους, μικρού προϋπολογισμού και ίσως να είχα τον ρόλο κομπάρσου! -Γιατί αποδημούν τα πουλιά; Γιατί δεν έχουν κάτι καλύτερο να
Σιωπή. Η σιωπή απλώνεται στα πρόσωπα των καθηγητών. Δε σαλεύουν, δεν αναπνέουν, η αίθουσα η ίδια δεν αναπνέει· κάθονται τυλιγμένοι στη σιωπή τους και παρατηρούν τον Γουίλιαμ. Ο Γουίλιαμ είναι μόνος του, ξέρεις πως αυτή τη στιγμή είναι τόσο μόνος
Για όλη τη στροφή του τραγουδιού, αν δεν είχαμε ακούσει το τραγούδι πρωτύτερα και δεν γνωρίζαμε τίποτα για τον Νικόλα θα νομίζαμε πως είναι κάποιο τραγούδι που απευθύνεται σε παιδιά του δημοτικού ή ακόμα και του νηπιαγωγείου. Εξάλλου με μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο το τραγούδι το έγραψε για να νανουρίζει την κόρη του.
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Αυτή. Κλασικά. -Γιατί αποδημούν τα πουλιά; Για να τα νοσταλγούμε. -Αν σου έλεγαν πως αύριο θα γίνεις άγαλμα, σε ποιο σημείο θα σταματούσες
Η Μαριέττα Φαφούτη και ο Νίκος Ερηνάκης μίλησαν για το πρώτο μου βιβλίο.
Ο Δημήτρης Γκιούλος είπε μερικά λόγια για το πρώτο μου βιβλίο, “Το φαινόμενο της πεταλούδας”.
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή;
Θα ήταν σίγουρα μια χαραυγή στο κέντρο της Αθήνας ύστερα απο μια ολονύκτια βόλτα. Το πιο υπέροχο τραγούδι του κόσμου θα ακουγόταν απο τα ηχεία ενός παλιού ραδιοφώνου. Η ομορφιά θα φαινόταν ξεκάθαρα μπροστά μου την στιγμή ακριβώς που θα έκλεινα τα μάτια. Κάπως έτσι… “Φτηνά τσιγάρα…”
Τις περισσότερες φορές ακούμε τα τραγούδια χωρίς να αφουγκραζόμαστε τους στίχους. Τα ακούμε ενώ οδηγούμε στο αμάξι, ή χαζεύοντας στον υπολογιστή ή ακόμη και σε μια συναυλία. Είναι πολύ διαφορετικό το να πάρεις ένα τραγούδι και να το διαβάσεις. Να το διαβάσεις πεζά, όπως θα έκανες με ένα ποίημα ή με κάποιο βιβλίο. Διεισδύεις καλύτερα στη δυναμική του στίχου.