ΟΜΙΚΡΟΝ Και ξαφνικά ο άνθρωπος που μου μιλούσε έγινε ένα μυρμήγκι μπαίνοντας σε μυρμηγκοφωλιά πολύ μελάνι έτρεξε άφθονο σαν Νιαγάρας ποιήματα ξαναγράφτηκαν με άμμο από τη θάλασσα φιλιά ταχυδρομήθηκαν μες στα κουτιά τ’ ανέμου ο χρόνος ο πραγματευτής μπροστά σε
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Στα “φτερά του έρωτα” είναι η σκηνή που τρώει στο κεφάλι τη ρομφαία ο πρωταγωνιστής και ξεκινάει το ταξίδι της ανακάλυψης του άλλου
«Παρ’ όλα αυτά, είμαι σίγουρος ότι και εμείς κατά βάθος είμαστε έντομα, δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε από το να σέρνουμε τα σώματά μας σε δυο τετραγωνικά μέτρα, μέχρι να αφήσουμε μια μέρα το κουφάρι μας σε μια γωνιά,
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Επειδή μόλις διάβασα την ερώτηση μου ήρθε στο νου μου ένα ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη θα παραθέσω την πρώτη μου σκέψη προσπερνώντας την
«Παρά το γεγονός ότι σήμερα οι νέοι συγγραφείς δεν πιστεύουν στην στρατευμένη λογοτεχνία, μολονότι θεωρούν ξεπερασμένο να πιστεύεις κανείς ότι μπορείς να αλλάξεις την Ιστορία με ένα βιβλίο και θεωρούν ότι η λογοτεχνία πρέπει να είναι μόνο ψυχαγωγία, εγώ εξακολουθώ
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Fiddler On The Roof – If I Were A Rich Man ειδικά το φινάλε!!! -Γιατί αποδημούν τα πουλιά; Δεν αποδημούν όλα τα πουλιά,
Μιας και η Αθήνα έχει γεμίσει με στιχάκια από τον Καβάφη, είπα και εγώ να αναρτήσω 3 ποιήματα του από την πολύ ωραία ποιητική συλλογή που έχουν φτιάξει οι “Μοντέρνοι καιροί”. Διαβάστε & έπειτα διαδώστε την ποίηση όσο μπορείτε, έτσι
«Εμπιστεύσου και λίγο το πρόσωπο. Άσ’το να δείχνει και όχι μόνο να φαίνεται. Σταμάτα να κοιτάς τις αυτιστικές σου φωτογραφίες που δείχνουν εσένα σε καθρέφτη. Όμορφη. Σταμάτα να παίρνεις τη δύναμη που σου λείπει από την ίδια σου τη σάρκα
Ανάθεμα κι αν καταλάβαινα τι συνέβαινε με όλους αυτούς τους αυτοαποκαλούμενους ποιητές και πεζογράφους της γενιάς μου. Έλλειψη ταλέντου; Έλλειψη αντίληψης της εποχής; Μαϊντανοί κάθε είδους βαυκαλίζονταν με την επιθυμία να δουν τον εαυτό τους τυπωμένο σε παχύ χαρτί. Έτσι,
Γ.Ι.: Σε φοβίζει αυτή η εποχή; Σε φοβίζει που βλέπεις ανθρώπους που έχουν ταλέντο να μην προχωράνε; Α.Λ.: Αν με φοβίζει κάτι είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν μιλάνε μεταξύ τους πια. Είναι κλεισμένοι στους εαυτούς τους και στο άγχος της επόμενης
Γιατί άραγε φωτογραφίζουμε; Γιατί με τόσο πάθος θέλουμε να απαθανατίσουμε την στιγμή; Αφού όλοι λένε ζήσε την στιγμή, γιατί εμείς θέλουμε την στιγμή φωτογραφία; 6 από του πιο αγαπημένους μου Έλληνες-νίδες φωτογράφους κλίθηκαν να απαντήσουν στην ερώτηση του τίτλου. “Γιατί
