-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Ο τελευταίος μονόλογος της Βερονικά στην ταινία του Ζαν Εστάς, «Η μαμά και η πουτάνα». -Γιατί αποδημούν τα πουλιά; Γιατί είναι πιο έξυπνα
Σίγουρα δεν ήταν από τις πιο αναγνωστικές μου χρονιές το 2013. Ο λόγος απλός, στρατιωτική θητεία. Αφού τους 8 και κάτι πρώτους μήνες του έτους τους έφαγα στην Ορεστιάδα. Παρ’ όλα αυτά, σε εν ώρα υπηρεσίας, στον ελεύθερο χρόνο και
Οι Incognita Sperans μου άρεσαν από την πρώτη στιγμή που άκουσα τραγούδια τους. Αν θυμάμαι καλά ήταν πριν 2 χρόνια, όταν τυχαία άκουσα το “Demo”. Κόλλησα άσχημα με ένα τραγούδι, με το Γράμμα -όπου θα το ακούσεις ελαφρώς αλλαγμένο στο νέο τους
Mπορείτε να απολαύσετε τον δίσκο από εδώ: Σταυρός Του Νότου Γραμμές Των Οριζόντων. Το 1977 οι συντελεστές μιας τηλεοπτικής παραγωγής που θα γυριζόταν για λογαριασμό της ΥΕΝΕΔ ζήτησαν από τον Θάνο Μικρούτσικο να γράψει τη μουσική. Εκείνος πρότεινε να γράψει
Η ιδέα για το ΚΠΙΣΝ άρχισε να διαμορφώνεται το 1998, με την απόφαση του Ιδρύματος να χρηματοδοτήσει την κατασκευή νέων εγκαταστάσεων για την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος (ΕΒΕ). Το σχέδιο ήταν συνεπές με την εκτεταμένη και συνεχή υποστήριξη πολλαπλών εκπαιδευτικών
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Δεν ξέρω ποια• θα ήθελα όμως να είναι μια σκηνή, όποια να ’ναι, από αυτήν του Jean Jenet: «Un chant d’amour» -Γιατί αποδημούν
ΟΜΙΚΡΟΝ Και ξαφνικά ο άνθρωπος που μου μιλούσε έγινε ένα μυρμήγκι μπαίνοντας σε μυρμηγκοφωλιά πολύ μελάνι έτρεξε άφθονο σαν Νιαγάρας ποιήματα ξαναγράφτηκαν με άμμο από τη θάλασσα φιλιά ταχυδρομήθηκαν μες στα κουτιά τ’ ανέμου ο χρόνος ο πραγματευτής μπροστά σε
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Στα “φτερά του έρωτα” είναι η σκηνή που τρώει στο κεφάλι τη ρομφαία ο πρωταγωνιστής και ξεκινάει το ταξίδι της ανακάλυψης του άλλου
«Παρ’ όλα αυτά, είμαι σίγουρος ότι και εμείς κατά βάθος είμαστε έντομα, δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε από το να σέρνουμε τα σώματά μας σε δυο τετραγωνικά μέτρα, μέχρι να αφήσουμε μια μέρα το κουφάρι μας σε μια γωνιά,
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Επειδή μόλις διάβασα την ερώτηση μου ήρθε στο νου μου ένα ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη θα παραθέσω την πρώτη μου σκέψη προσπερνώντας την
«Παρά το γεγονός ότι σήμερα οι νέοι συγγραφείς δεν πιστεύουν στην στρατευμένη λογοτεχνία, μολονότι θεωρούν ξεπερασμένο να πιστεύεις κανείς ότι μπορείς να αλλάξεις την Ιστορία με ένα βιβλίο και θεωρούν ότι η λογοτεχνία πρέπει να είναι μόνο ψυχαγωγία, εγώ εξακολουθώ
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή; Fiddler On The Roof – If I Were A Rich Man ειδικά το φινάλε!!! -Γιατί αποδημούν τα πουλιά; Δεν αποδημούν όλα τα πουλιά,
