
Τo ξενοδοχείο η «Ελλάς»
Ένα ξενοδοχείο είναι η ζωή –μας– και μάλιστα από τα πιο φτηνά. Παρ΄ όλα αυτά, για όσο μένουμε εδώ θα πρέπει να είμαστε εντάξει με εμάς, με τους γείτονες, αλλά και με αυτούς που μας το νοικιάζουν.

Ένα ξενοδοχείο είναι η ζωή –μας– και μάλιστα από τα πιο φτηνά. Παρ΄ όλα αυτά, για όσο μένουμε εδώ θα πρέπει να είμαστε εντάξει με εμάς, με τους γείτονες, αλλά και με αυτούς που μας το νοικιάζουν.

Ο Μάνος Ελευθερίου αφενός μας έδωσε το αλφαβητάρι, αλλά αφετέρου μας ξεκαθάρισε πως η ζωή θα είναι δίκοπη.

Παρακάτω γράφω δέκα διαφορετικές αγωνίες, πεποιθήσεις, αντιλήψεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Λίγο ο εαυτό μας, λίγο τα social media, λίγο η πολιτική κατάσταση, λίγο ο καιρός που είναι μουντός δεν μας αφήνουν να ζήσουμε στο έπακρο. Αντ’ αυτού, προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να στενέψουμε τη ζωή μας.

Ρώτα ανθρώπους για το αν σε ξέρουν, αν όχι, πες τους ποιος είσαι, τι κάνεις και πού μπορούν να σε βρουν



Τα Χριστούγεννα είναι η κατάλληλη εποχή ή για να ερωτευτείς παράφορα ή για να τα βρεις με τον εαυτό σου. Η Έλενα στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν μόνη. Μια μόνη τραγουδίστρια σε ένα συγκρότημα στην Ελλάδα.

Σήμερα θα πούμε μερικούς τρόπους-τεχνικές για να γίνεις καλύτερος γραφιάς. Οι τρόποι που εμφανίζονται πάνω πάνω στη λίστα είναι ομολογουμένως πιο εύκολοι και πιο απλοί, έναντι των τελευταίων. Τους έχω αριθμήσει έτσι ώστε ο επόμενος να έχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από τον προηγούμενο.

Πάτησα δυο-τρεις φορές το κουμπί νομίζοντας πως το ασανσέρ θα έρθει πιο γρήγορα. Μάταια, το ασανσέρ έκανε την ίδια ώρα. Τελικά κατέβηκε και αυτόματα άνοιξαν διάπλατα οι πόρτες του. Επιβιβάστηκα και αμέσως πάτησα το κουμπί «εννιά», εκεί σταματάω για να πάω στη δουλειά.

Μια φορά κι έναν κακό καιρό, σε μια παραθαλάσσια επαρχία όλοι οι κάτοικοι ζούσαν γονατιστοί.

Η φαντασία σε άλλο επίπεδο. Ύστερα από το “εάν τα social media ήταν παροιμίες”, σκέφτηκα να κάνω κάτι με τα κοινωνικά δίκτυα και τα τραγούδια. Μπορεί ένα κοινωνικό δίκτυο να αποτυπωθεί με μόνο ένα στιχάκι;

