Στα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουμε αρκετές ζωές, πέντε, δέκα, δεκαπέντε, απεριόριστες, και πάλι δεν μας φτάνουν, δεν μας αρκούν. Στη ζωή έχουμε μία και τη σπαταλάμε. Λένε, πως ζούμε δύο ζωές, τη δεύτερη τη ζούμε όταν συνειδητοποιήσουμε πόσο άσχημα ζήσαμε την πρώτη.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που ήθελε να πετάξει χαρταετό
Να πιστεύεις πως μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο, ο κόσμος ξεκινάει από εσένα, αν δεν μπορείς εσύ, δεν μπορεί κανείς
Ώρα με την ώρα, χρόνο με το χρόνο, γινόμαστε άνθρωποι τέρατα. Ξεφεύγουμε και παρεκκλίνουμε από ό,τι είχαμε πει όταν ήμασταν παιδιά. Όταν μεγαλώσω θα γίνω……
Ο Δεκέμβρης ήταν πολύ μοναχικός και κρύος. Το μόνο του φωτεινό σημείο ήταν κάποια μικρά λαμπάκια που φόραγε στις γιορτές… Είχε χιόνια μέσα στην καρδιά του! Κι επιπλέον, δεν είχε ερωτευτεί ποτέ του! Ώσπου, εντελώς ξαφνικά, είδε ένα καλαντάρι! Άρχισε να το ξεφυλλίζει, κι όταν πήγε στην όγδοη φωτογραφία σταμάτησε.
Η μεγάλη μου αγάπη για τον στίχο και κατ’ επέκταση για τη λογοτεχνία, ίσως προήρθε από ένα mp3 player.
Αν η ζωή σου έχει μια άγρια ομορφιά, αν η ζωή σου έχει μπολιαστεί με τύχη, κι αν η ζωή σου μοιάζει με ένα ανεπιτήδευτο παιχνίδι, τότε είσαι σε έναν πολύ καλό δρόμο.
Ο πρώτος νόμος του Νεύτωνα λέει: «Κάθε σώμα, που βρίσκεται μέσα σε ένα αδρανειακό σύστημα, διατηρεί την κατάσταση ηρεμίας, ή εκτελεί ευθύγραμμη ομαλή κίνηση, εφόσον καμία εξωτερική δύναμη δεν επιδρά για τη μεταβολή της ή η συνισταμένη των δυνάμεων ισούται με 0»
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν το άλογο και το παράλογο. Tο παράλογο ήθελε πάση θυσία να βγει φωτογραφία με το άλογο. Το άλογο όμως ήταν ντροπαλό και δεν του άρεσαν οι φωτογραφίες.
Τα social media αρχικά δημιουργήθηκαν για να ενώσουν τον κόσμο. Βέβαια, σε λίγα χρόνια θα είναι η αιτία που δεν θα μιλάμε μεταξύ μας. …
