ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Πού να ’σαι τώρα

Πώς μπορείς να κρατάς στο ένα χέρι την αγαπημένη σου, και στο άλλο χέρι αυτό που σε κάνει να μην την αγαπάς;

Παράβαση

Ο τάδε γνώρισε την τάδε σε ένα μαγαζί. Η εφαρμογή που είχαν βάλει στο κινητό δούλεψε μια χαρά. Στο μαγαζί δεν είπαν κάτι, απλά κοιταχτήκαν. Το βράδυ που πήγαν σπίτι άρχισαν και μιλάγανε, στέλνανε φατσούλες, ηχογραφημένα μηνύματα, μικρά video και γυμνές φωτογραφίες.

Λένγκω

Κάπου στους πρόποδες του Ολύμπου υπάρχει ένα πολύ μικρό χωριουδάκι που λέγεται Λένγκω. Το χωριό αυτό πέρα από το ιδιαίτερο όνομα, έχει και κάτι άλλο ακόμα πιο ιδιαίτερο, στο χωριό αυτό ζούνε πάντα εκατό άτομα.

Μέδουσα

«Το μόνο που ονειρεύομαι είναι μια κοινωνία αγγέλλων», αυτό είπε ο Αλέξης και μετά σώπασε. Τώρα άκουγε μόνο τον ήχο της θάλασσας και τους χτύπους της καρδιάς του. Το ξέρει πως τα πολλά λόγια είναι φτώχια και δεν ήθελε πάλι να αρχίζει να ασθμαίνει από τις πολλές σκέψεις, αλλά και τα όνειρα που είχε για αυτήν τη γαμημένη ζωή.

Ο νόμος του κυρ. Αρίστου στο Π. Φάληρο

Όλα άρχισαν το 2013, όταν άνοιξε στα νότια προάστια το πρώτο μαγαζί κεμπάπ κυρ. Αρίστος και συγκεκριμένα στο Π. Φάληρο. Δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ήταν ένα συνηθισμένο σουβλατζίδικο που υποτίθεται πως είχε καλό κεμπάπ. Απλά πούλαγε δήθεν πολυτέλεια σε

Μικρό κοχύλι

Μια φορά κι έναν καιρό στο βυθό της θάλασσας ζούσαν δύο κοχύλια. Το ένα ήταν ένα πολύ όμορφο, είχε μελιχρό κέλυφος, όμορφη όψη και γυάλιζε συνέχεια∙ το άλλο ήταν ένα πολύ μικρό και ανούσιο κοχύλι, χωρίς κανένα ιδιαίτερο χρώμα, ούτε

Incognito (Project 240’’)

Είναι μεσημέρι, μιας καθημερινής μέρας. Τα πάντα έχουν συμβεί στον κόσμο από το πρωί. Αφίξεις, αναχωρήσεις, συζητήσεις, πράξεις, φιλιά, αποχαιρετισμοί και χωρισμοί. Όλα στον κόσμο έχουν συμβεί, αλλά υπάρχει κάτι που ακόμα να γίνει. Απόγευμα. Οι άνθρωποι ξέρουμε το τρόπο

Στους δύο τέταρτος χωρεί!

—Θες να οδηγήσεις εσύ; Θέλω να είμαι πιο άνετη… —Εντάξει… Μπήκαν στο αμάξι με μια μικρή αμηχανία και οι δύο. —Είσαι πάντα τόσο ντροπαλός; —Όχι, μόνο στην αρχή. —Α ok τότε… Φίλα με. Της παραμέρισε τα μακριά μαλλιά και τη

Μισητός από την κοινωνία, αλλά αγαπητός από τα κοινωνικά δίκτυα

Ο Ανδρέας πίστευε πως το καλύτερο κοινωνικό δίκτυο δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα· γι’ αυτό πήγαινε κατά διαόλου η ζωή του. Προτίμησε να μείνει μουγκός για μήνες. Ούτε μία ανάρτηση το μήνα Οκτώβρη! Οι φίλοι του νόμιζαν πως πέθανε· δεν τον

Καλοκαίρι σαν χειμώνας

Οι άνθρωποι που αγαπώ, με κάνουν να γράφω καλά. Οι άνθρωποι που αγάπησα και που δεν είναι κοντά μου, με κάνουν να γράφω ακόμα καλύτερα. Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί αν η μοναξιά που νιώθω έρχεται από μόνη της ή την

Happy ending

Τις εορταστικές μέρες πρέπει να τις ζούμε με πολύ πάθος και έρωτα! Αλλιώς, χάνετε η γεύση των ημερών και επίσης, νιώθεις το βαρύ φορτίο το χρόνου ακόμη μεγαλύτερο. 27 Δεκεμβρίου έλεγε το ημερολόγιο. Σε λίγες μέρες θα άλλαζε o χρόνος. Οι προσπάθειες της όμως να τα ξανά βρει με τον αγαπημένο της δεν πραγματοποιήθηκαν. Κάθε άλλο, έγιναν ακόμα χειρότερες.

Το σοκάκι

Μία μέθοδος υπάρχει για να μείνεις πολλές ώρες ακίνητος, να κοιτάζεις κάπου ή κάτι επίμονα. Έτσι και ο Γιώργος, αναπόφευκτα κοίταζε τις θάλασσες μέσα στα μάτια της. Είχε μείνει σταθερός και χωρίς να κουνιέται για τόση ώρα, που ούτε και

Ακρότατο όριο

Με συνεπαίρνει η λαγαρή λίμνη αυτό το μεσοδιάστημα του ερέβους και του ξημερώματος, που αποπνέει ευδία αύρα. Τα λόγια μου ξεχειλίζουν και βγαίνουν χωρίς να το θέλω, κρένω στα πουλιά να με ακολουθήσουν με ένα σκοπό που εκείνη την ώρα