Τα Χριστούγεννα είναι η κατάλληλη εποχή ή για να ερωτευτείς παράφορα ή για να τα βρεις με τον εαυτό σου. Η Έλενα στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν μόνη. Μια μόνη τραγουδίστρια σε ένα συγκρότημα στην Ελλάδα. Ήταν είκοσι έξι χρονών, είχε όμορφα γλυκά μελιά μάτια και καστανά μαλλιά. Αδύνατη, όμως με πιασίματα και ένα διαπεραστικό ύφος που μαγνήτιζε. Οι σπουδές της στην μουσική ήταν αρκετές, αλλά συγκριτικά με την πορεία της θα περίμενε κάποιος κάτι καλύτερο. Παρ’ όλα αυτά, οι «Otherside», όπως λεγόντουσαν, αποτελούνταν από την Έλενα στη φωνή και άλλα τρία μέλη. Το συγκρότημα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα pop dance group με αρκετό φανατικό κοινό.
Στις 25 Δεκεμβρίου, σε δύο μέρες δηλαδή, οι Otherside θα συμπλήρωναν πέντε χρόνια στο μουσικό στερέωμα και για αυτό το λόγο θα πραγματοποιούσαν μια επετειακή χριστουγεννιάτικη συναυλία στο Γκάζι. Τα μηνύματα από τους followers ήταν χιλιάδες, οπότε περίμεναν και την ανάλογη ανταπόκριση στα εισιτήρια. Πολλοί μάλιστα ήταν εκείνοι που είχαν στείλει στην Έλενα για να την ρωτήσουν για το live, αλλά εκείνη ως γνήσια star τους αγνοούσε επιδεικτικά. Το μόνο που την ένοιαζε ήταν τι θα φορέσει τη μέρα της συναυλίας. Ήθελε να φορέσει ό,τι πιο sexy γινόταν. Έτσι κι αλλιώς γυναίκα ήταν και ήθελε να τραβήξει όσο περισσότερα βλέμματα μπορούσε. Ήθελε να διαλέξει τα δύο πιο ασυναγώνιστα φορέματα. Ήθελε να κοιτάζουν μόνο εκείνη.
Όλα αρχίσανε κανονικά στη συναυλία. Ο κόσμος ήταν υπερβολικά πολύς και η θερμοκρασία είχε ανέβει κατακόρυφα. Ένας λόγος ήταν και το φόρεμα της Έλενας… Το πρώτο φόρεμα ήταν ένα κολλητό μαύρο γκρι ολόσωμο κορμάκι που άφηνε σχεδόν όλο το μπούστο ακάλυπτο. Βασικά, ενωνόταν από την μία άκρη στην άλλη με πολύ μικρά χρυσά κορδονάκια. Το φόρεμα το είχε συνδυάσει με ψηλοτάκουνες ανοιχτές κίτρινες γόβες και τα μαλλιά της ήταν χτενισμένα κάτω. Το ολόσωμο αυτό φόρεμα αναδείκνυε τέλεια τους γοφούς της, αλλά και το όμορφο στήθος της που ξεπεταγόταν σαν λαχταριστά λευκά σοκολατένια μελομακάρονα.
Όταν λοιπόν πραγματοποιήθηκε το πρώτο break η Έλενα πήγε στο καμαρίνι της να αλλάξει. Είχε περίπου δέκα λεπτά στη διάθεσή της, άλλαζε όμως γρήγορα, οπότε μπορούσε να ξεκλέψει λίγο χρόνο για να χαλαρώσει. Έβγαλε με νάζι το φόρεμα –λες και την κοιτούσε κάποιος– και κατευθύνθηκε προς αυτό που θα φόραγε για το τελευταίο πρόγραμμα. Όταν είδε όμως το σώμα της ολόγυμνο στον καθρέφτη –μιας και δε φόραγε καθόλου εσώρουχα κατά τη διάρκεια της συναυλίας– αναστατώθηκε. Κάτι φούντωσε στιγμιαία τόσο που αυτή η φλόγα δεν έσβηνε ούτε με όλο το νερό του Μαραθώνα.
Άρχισε να τρίβεται και να βάζει δάχτυλο στο αιδοίο της, σκεφτόταν το κοινό να την κοιτάζει και εκείνη να βρίσκεται πάνω στην σκηνή, να γεμίζει με ηδονή όλη τη σκηνή και οι άντρες να… Ώσπου άκουσε έναν θόρυβο, κάτι ακούστηκε σαν βήματα, αλλά δεν ήταν απόλυτα σίγουρη. Αυτό όμως το θεώρησε για καλό, μιας και σε δύο λεπτά έπρεπε να είναι πάνω στη σκηνή και να ερμηνεύει. Έβαλε αυτή τη φορά ένα μικροσκοπικό κόκκινο δαντελωτό εσώρουχο και ύστερα φόρεσε ένα κόκκινο καυτό μίνι που ήταν από γυαλιστερό υλικό και ακόμα κόκκινες γόβες. Ελαφρώς αλαφιασμένη, βγήκε στην σκηνή.
Η Έλενα ήταν αφοσιωμένη στη δουλειά της, ήταν επαγγελματίας. Είχε βέβαια τα ελαττώματα μιας ντίβας, αλλά ήθελε πάντα να ξεχωρίζει, να πρωταγωνιστεί. Καθώς τραγουδούσε δε σκέφτηκε ούτε για ένα δευτερόλεπτο την προσωπική στιγμή που είχε στο καμαρίνι της, έμεινε απόλυτα αφοσιωμένη σε αυτό που έκανε. Τα τραγούδια της πέρα από την ερμηνεία, απαιτούσαν και σκηνική παρουσία, οπότε χρειαζόταν να είναι πολύ συγκεντρωμένη. Όμως, για να είναι συγκεντρωμένη σε αυτό που κάνει, ήταν και πολύ αγχωμένη. Δεν έβγαινε, δεν πέρναγε πολλές ώρες με τους φίλους της, κατά συνέπεια δεν διασκέδαζε. Όλο αυτό της δημιουργούσε ένα στρες, αλλά δεν είχε και χρόνο για να κάνει κάτι άλλο. Ούτε λίγο για να περάσει καλά… Μόνη της ή με κάποιον άλλον…
Καθώς η συναυλία έφτανε προς το τέλος, παρατήρησε στον κόσμο έναν άντρα να την κοιτάει επίμονα, υπερβολικά επίμονα λες και ήθελε να της πει κάτι. Εκείνη ανταπέδιδε στο βλέμμα του άγνωστου και κάθε φορά που τέλειωνε ένα τραγούδι κοίταζε προς τα εκεί. Από ότι κατάλαβε, ήταν ψηλός, γεροδεμένος, με μαύρα μαλλιά και μούσι, είχε ωραίο ντύσιμο και το βλέμμα του ήταν αποφασισμένο για όλα. Παρ’ όλα αυτά δεν ήθελε να δίνει δικαιώματα, οπότε δεν έκανε κάποιο νεύμα ή κάποιο σημάδι αποδοχής. Αφού τελείωσε η συναυλία η Έλενα κατευθύνθηκε προς το καμαρίνι της. Η σειρά του προγράμματος τώρα ήταν να αλλάξει, να έρθουν οι fan της για selfie και αυτόγραφα και πιο μετά να δειπνήσει κάπου με τα παιδιά από το συγκρότημα. Κάπου εκεί όταν πήγε να βγάλει το κόκκινο μίνι σκέφτηκε τον άντρα που την κοίταζε. Από ότι παρατήρησε έφυγε ένα τραγούδι πριν τελειώσει η συναυλία, όχι όμως για έξω…
Τα λαμπάκια από το καμαρίνι φώτιζαν την Έλενα καθώς ξεκούμπωνε τα παπούτσια της, εκείνη την στιγμή όμως μπήκε ο άντρας μέσα στο καμαρίνι. Ήταν σαν να χίμηξε κάποιο άγριο ζώο προς το θήραμα του. Εκείνος κλείδωσε την πόρτα βιαστικά και λίγο άτσαλα και της είπε «γεια σου». Σοκαρισμένη η Έλενα, ανταπέδωσε με «γεια σου». «Δεν ήθελα να σε τρομάξω, ήθελα απλά να σε δω», είπε ο άγνωστος άντρας. Εντωμεταξύ η Έλενα ήταν σχεδόν γυμνή, γυμνή από τη μέση και πάνω και σχεδόν γυμνή από τη μέση και κάτω μιας και φόραγε μόνο το κόκκινο εσώρουχο της. Πέρασε ένα δευτερόλεπτο και η Έλενα άφησε το βλέμμα της ελεύθερο να κινηθεί στον άντρα. Η αλήθεια είναι πως της πήρε παραπάνω χρόνο από ότι περίμενε, μιας και ήταν αρκετά ψηλός, είχε βέβαια και ωραία χαρακτηριστικά, της άρεσαν πολύ τα μάτια του. Εδώ παίνευσε λίγο τον εαυτό της μιας και διέκρινε από πολύ μακριά και στο σκοτάδι πως ο άντρας είναι ωραίος. Της άρεσε ο άντρας, αρκετά, αλλά επειδή ήταν γυναίκα έπρεπε να το παίξει λίγο δύσκολη, –έστω και αν φόραγε ένα εσώρουχο– αυτό της ήρθε πρώτο στο μυαλό. Έτσι ψέλλισε, «απαγορεύεται να είσαι εδώ».
Ο άντρας όμως ήξερε και πως απαγορεύεται, και πως ήταν Χριστούγεννα, και πως έχουμε και ένα πάθος παραπάνω τέτοιες μέρες. Έπεσε σχεδόν στα γόνατα και άρχισε να την χαϊδεύει στο αριστερό πόδι. Μετά να τη μυρίζει με το στόμα, και να την φυλάει με τη μύτη. Το σώμα της Έλενας έμοιαζε ταυτόχρονα με βελούδο, αλλά και με λευκή σάρκα που ήθελε να κατασπαράξει. Χωρίς να το πολύ σκεφτεί ο άντρας –έτσι κι αλλιώς είχε πιει ήδη τέσσερα ποτά– ξεκούμπωσε με θράσος το παντελόνι του. Την γύρισε πλευρά, την έβαλε στα τέσσερα και παραμέρισε ελάχιστα το εσώρουχό της. Άρχισε να τη γαμάει, να τη γαμάει πολύ δυνατά. Εκείνη δεν έφερνε κάποιο δισταγμό. Έβγαλε τη ζώνη του και άρχισε να της ρίχνει στα οπίσθια. Εκείνη ανταποκρινόταν και ενέδιδε στα χτυπήματά του. Ύστερα, την σήκωσε με το ένα χέρι και με το άλλο πέταξε όλα τα καλλυντικά της πάνω στην τουαλέτα της. Την έστησε εκεί και άρχισε να τη γαμάει, παράλληλα της κράταγε ελαφριά το λαιμό με τη ζώνη του. Όσο βίαια της φερόταν ο άντρας τόσο πιο πολύ ενέδιδε η Έλενα. Πάντα ήθελε έστω και για μία φορά να τη βιάσουν. Η όλη πράξη κράτησε δέκα λεπτά. Ο άντρας άφησε το δικό του “αυτόγραφο” στην Έλενα, αλλά και στις φωτογραφίες της που ήταν πάνω από τον καθρέφτη. Αμέσως μετά της άφησε ένα χαρτάκι και έφυγε μέσα στη νύχτα.
Την επόμενη των Χριστουγέννων, η Έλενα ξύπνησε με τόσο όμορφη διάθεση που ήθελε να φτιάξει κουραμπιέδες και μελομακάρονα ενώ στην πραγματικότητα δεν ήξερε καθόλου να μαγειρεύει… Αντί αυτού έφτιαξε καφέ και αναλογίστηκε αυτά που συμβήκανε χτες, όχι στο πως παίξανε σαν μπάντα, αλλά στο πως έπαιξε εκείνη με τον άγνωστο άντρα. Ήταν το καλύτερο που είχε κάνει ποτέ. Μακράν το καλύτερο, τα συνδύαζε όλα. Ξαφνικό, ερωτικό, απολαυστικό, παθιασμένο, ωραίος βιασμός, σε χώρο που δε φανταζόταν ποτέ να γίνει, και άλλα πολλά… Τώρα ήταν η ώρα να πάει προς την τσάντα της και να ανοίξει το χαρτάκι που πέταξε ο άντρας. Δεν το είχε ανοίξει τόση ώρα μιας και έλεγε πως θα ήταν το τηλέφωνό του… Ο άντρας όμως πρωτοτύπησε και σε αυτό, το χαρτάκι ήταν κενό. Δεν είχε τίποτα μα τίποτα σημειωμένο. Η Έλενα έπαθε σοκ, δεν ήξερε τι σήμαινε αυτό, αλλά και ούτε τι έπρεπε να κάνει.
Αφού ήπιε αρκετούς καφέδες, αλλά ακόμα δεν είχε βρει λύση στο πρόβλημά της αποφάσισε να κάτσει αναπαυτικά στον καναπέ της. Με μόνη πια παρέα τα έτοιμα μελομακάρονα, τις έτοιμες δίπλες, αλλά και το κινητό της. Όσο έτρωγε τα χριστουγεννιάτικα εδέσματα και χάζευε στο Instagram είδε τυχαία το άγνωστο άντρα. Βασικά το πρώτο που αντίκρυσε ήταν ένα εικονίδιο που του έμοιαζε, αμέσως πάτησε και τελικά ήταν αυτός. Της είχε στείλει δεκάδες μηνύματα που γράφανε να συναντηθούν, αλλά εκείνη δεν τα είχε δει καθόλου. Ξανά έπαθε σοκ, αλλά τώρα ανακουφίστηκε ελάχιστα, μιας και τώρα είχε κάποια στοιχεία για αυτόν. Αμέσως του έστειλε μήνυμα, αλλά το μήνυμα δεν παραδόθηκε ποτέ. Άρχισε να αγχώνεται. Δοκίμασε λίγο πιο μετά, όμως πάλι δεν έγινε κάτι. Δεν είχε όρεξη να κάνει τίποτα. Ήταν τότε σαν να εξάντλησε τα αποθέματα της για την εύρεσή του.
Για τις επόμενες τέσσερις μέρες η Έλενα ακολουθούσε ένα ίδιο μοτίβο, έβλεπε τηλεόραση, κοιμόταν, έπαιζε με το κινητό της. Ο άντρας πάλι δεν είχε δώσει το παραμικρό σημείο ζωής, ούτε και είχε ανεβάσει κάποια φωτογραφία. Στην πραγματικότητα είχε κλείσει το κινητό του από τη στιγμή που έκλεισε με δύναμη την πόρτα στο καμαρίνι της Έλενας. Ήθελε με αυτό τον τρόπο να πάρει μια μορφή εκδίκησης. Δεν του άρεσε καθόλου που της έστελνε μηνύματα και δεν του απαντούσε. Προτιμούσε να του πει όχι, παρά να αδιαφορεί. Μερικές ώρες όμως πριν αλλάξει ο χρόνος, άνοιξε το κινητό του και αμέσως αντίκρισε αυτό που περίμενε, ειδοποιήσεις από την Έλενα. Ήξερε, πως τόσο καιρό μόνη στο σπίτι θα διάβασε σίγουρα τα παλιότερα μηνύματά της και έτσι θα έβλεπε και τα δικά του μηνύματα. Ο άντρας δεν έχασε χρόνο, την ρώτησε απλά τι κάνει και πού μένει.
Ο άντρας έφτασε στο σπίτι της Έλενας λίγο πριν την αλλαγή του νέου έτους, μιλήσανε με τα βλέμματα και κάτσανε στο εορταστικό τραπέζι που το είχε κάνει εξολοκλήρου εκείνη! Φάγανε κάτι ελαφρύ, ήπιαν μερικές γουλιές σαμπάνια και ύστερα μεταφέρθηκαν στην κρεβατοκάμαρα. Οι σκηνές που ακολούθησαν δύσκολα μπορούν να περιγραφούν με λόγια, το μόνο σίγουρο είναι πως ήταν πολύ καλύτερο σε σχέση με το καμαρίνι, και με περισσότερες φορές. Ο άντρας μοίραζε “αυτόγραφα” σε όλο το σώμα της Έλενας και εκείνη με τη σειρά της γέμιζε με ηδονή το κρεβάτι. Ο νέος χρόνος του βρήκε αγκαλιά. Αυτή τη φορά ο άντρας δεν έφυγε.
