Ένα ταξίδι από τον Πειραιά στην Κηφισιά δίπλα στις γραμμές του Ηλεκτρικού
Mία συνέντευξη στην Κατερίνα Ηλιάκη – LiFO
Mία συνέντευξη στην Κατερίνα Ηλιάκη – LiFO
Έβλεπα χτες μία ομιλία από τις παρακάτω και είπα να φτιάξω μία μικρή λίστα με τις αγαπημένες μου. Ανέτρεξα λοιπόν στο παρελθόν, έκανα αναζητήσεις, είδα και άλλες ομιλίες και κάπως έτσι γεννήθηκε το παρακάτω άρθρο ή λίστα καλύτερα.
Κάπου στους πρόποδες του Ολύμπου υπάρχει ένα πολύ μικρό χωριουδάκι που λέγεται Λένγκω. Το χωριό αυτό πέρα από το ιδιαίτερο όνομα, έχει και κάτι άλλο ακόμα πιο ιδιαίτερο, στο χωριό αυτό ζούνε πάντα εκατό άτομα.
«Το μόνο που ονειρεύομαι είναι μια κοινωνία αγγέλλων», αυτό είπε ο Αλέξης και μετά σώπασε. Τώρα άκουγε μόνο τον ήχο της θάλασσας και τους χτύπους της καρδιάς του. Το ξέρει πως τα πολλά λόγια είναι φτώχια και δεν ήθελε πάλι να αρχίζει να ασθμαίνει από τις πολλές σκέψεις, αλλά και τα όνειρα που είχε για αυτήν τη γαμημένη ζωή.
Η μουσική εμπνέει τη λογοτεχνία.
Κλέψε άφοβα τίτλους από τραγούδια και σύνθεσε με λέξεις το δικό σου κείμενο. Δώσε λοιπόν πλοκή, στην πλοκή των στίχων. Ντύσε με προτάσεις και σημεία στίξης τις παρτιτούρες. Πάτα πάνω στα μουσικά μέτρα και γράψε τη δική σου ιστορία!
Όλα άρχισαν το 2013, όταν άνοιξε στα νότια προάστια το πρώτο μαγαζί κεμπάπ κυρ. Αρίστος και συγκεκριμένα στο Π. Φάληρο. Δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ήταν ένα συνηθισμένο σουβλατζίδικο που υποτίθεται πως είχε καλό κεμπάπ. Απλά πούλαγε δήθεν πολυτέλεια σε
Πρώτα οι στίχοι, μετά τα διηγήματα, μετά τα άρθρα, μετά οι στήλες, μετά τα project, μετά το βιβλίο, και τώρα η παρουσίαση! Οι εκδόσεις updot.gr σας προσκαλούν στην παρουσίαση βιβλίου “Το φαινόμενο της πεταλούδας” του Γιώργου Ιατρίδη. Η παρουσίαση θα
Σήμερα ολοκληρώθηκε ένα λογοτεχνικό project που διήρκησε για έναν ολόκληρο χρόνο (14/5/2014 – 15/5/2015)! Η διάθεση του project ήταν να ανεβαίνει κάθε μία μέρα κι ένα κείμενο από διαφορετικό συγγραφέα. Όμως, με μία βασική προϋπόθεση, πως ο τίτλος θα είναι
Μια φορά κι έναν καιρό στο βυθό της θάλασσας ζούσαν δύο κοχύλια. Το ένα ήταν ένα πολύ όμορφο, είχε μελιχρό κέλυφος, όμορφη όψη και γυάλιζε συνέχεια∙ το άλλο ήταν ένα πολύ μικρό και ανούσιο κοχύλι, χωρίς κανένα ιδιαίτερο χρώμα, ούτε
Είναι μεσημέρι, μιας καθημερινής μέρας. Τα πάντα έχουν συμβεί στον κόσμο από το πρωί. Αφίξεις, αναχωρήσεις, συζητήσεις, πράξεις, φιλιά, αποχαιρετισμοί και χωρισμοί. Όλα στον κόσμο έχουν συμβεί, αλλά υπάρχει κάτι που ακόμα να γίνει. Απόγευμα. Οι άνθρωποι ξέρουμε το τρόπο
Τους τόνους που μου μάθανε στο πρωινό σχολείο τους έφαγα μια Κυριακή στο δίπλα καφενείο και μείνανε τα γράμματα χωρίς κάνα κεφάλι μα το δικό μου κάνανε να βράζει σα καζάνι Οι δάσκαλοι μου λέγανε για την περισπωμένη μα εγώ
Να διαβάζεις ποίηση κάθε μέρα, κι όχι να παραθέτεις ένα απόσπασμα από τη Δημουλά την παγκόσμια ημέρα. Να διαβάσεις παιδικά βιβλία ή βιβλία γενικότερα κάθε μέρα, κι όχι να αντιγράφεις ένα διάλογο από το Μικρό Πρίγκηπα την παγκόσμια ημέρα. Να