Πλέον μας ενδιαφέρουν οι μικρές ονειρώξεις, παρά τα μεγάλα όνειρα. Προτιμάμε να είμαστε κομπάρσοι στον εφιάλτη μας, παρά πρωταγωνιστές στο όνειρό μας.
Γράφοντας για 7 χρόνια σε αυτό εδώ το blog, συνειδητοποίησα κάτι σημαντικό. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να κυνηγάς το όνειρό σου. Γιατί το όνειρό σου έχει ίδια αξία με εσένα, και αυτή η αξία είναι ανεκτίμητη.
Γιατί να υπάρχει “τέλος του κόσμου” και να μην υπάρχει μια ακαθόριστη αρχή που δεν τελειώνει ποτέ; Βέβαια, νιώθω πως αν αρχίσουμε να αναζητάμε για το πώς τελειώνει ο κόσμος και ποια θα είναι τα αίτια και τα αποτελέσματα, θα χάσουμε κάτι από το σήμερα, θα χάσουμε κάτι από τη στιγμή. Θα χάσουμε κάτι από το μυστήριο της ζωής.
Μικρά τα μεροκάματα τα δωρεάν πιο λίγα ξεκίνησα χαράματα μα πουθενά δεν πήγα
Πριν λίγες μέρες έκλεισε ένας πολύ μεγάλος κύκλος από μια σειρά από ανοιχτά λογοτεχνικά project.
Με αρκετή δόση χιούμορ… Zuckerberg και λοιποί φίλοι ελπίζω να με συγχωρήσετε!
Ένας σταθμός από το βιβλίο μου, “Το φαινόμενο της πεταλούδας”.
Κλήθηκα να φωτογραφίσω με την κάμερα του κινητού μου, την περιοχή στην οποία μένω. Έτσι λοιπόν σας παρουσιάζω μερικές φωτογραφίες από το Παλαίο Φάληρο.
Πρώτα οι στίχοι, μετά τα διηγήματα, μετά τα άρθρα, μετά οι στήλες, μετά τα project, μετά το βιβλίο, και τώρα η παρουσίαση! Οι εκδόσεις updot.gr…
