ιατρίδης
Ηλεκτρικός Θησέας
13/08/2018
Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ’ το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που ‘χει μαραθεί
Το ασανσέρ
09/11/2017
Πάτησα δυο-τρεις φορές το κουμπί νομίζοντας πως το ασανσέρ θα έρθει πιο γρήγορα. Μάταια, το ασανσέρ έκανε την ίδια ώρα. Τελικά κατέβηκε και αυτόματα άνοιξαν διάπλατα οι πόρτες του. Επιβιβάστηκα και αμέσως πάτησα το κουμπί «εννιά», εκεί σταματάω για να πάω στη δουλειά.
Εάν τα social media ήταν στιχάκια από τραγούδια
13/09/2017
Η φαντασία σε άλλο επίπεδο. Ύστερα από το “εάν τα social media ήταν παροιμίες”, σκέφτηκα να κάνω κάτι με τα κοινωνικά δίκτυα και τα τραγούδια. Μπορεί ένα κοινωνικό δίκτυο να αποτυπωθεί με μόνο ένα στιχάκι;
Κατά λάθος
27/07/2017
Αν μπορούσαμε να στεγνώσουμε όλα μας τα λάθη σε ένα μόνο φύσημα του ανέμου θα το κάναμε;
Η τιμή της αγάπης
24/05/2017
Αγαπήστε τα τραγούδια που δεν λένε δέκα φορές το ρεφρέν.
Αγαπήστε τα τραγούδια που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ραδιόφωνα.
Καλλιθέα | Το φαινόμενο της πεταλούδας
25/01/2016
Ένας σταθμός από το βιβλίο μου, “Το φαινόμενο της πεταλούδας”.
Ο Γιώργος Ιατρίδης απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ
22/10/2015
Mία συνέντευξη στον Γιάννη Φαρσάρη – ideostato.gr
Μικρό κοχύλι
06/05/2015
Μια φορά κι έναν καιρό στο βυθό της θάλασσας ζούσαν δύο κοχύλια. Το ένα ήταν ένα πολύ όμορφο, είχε μελιχρό κέλυφος, όμορφη όψη και γυάλιζε συνέχεια∙ το άλλο ήταν ένα πολύ μικρό και ανούσιο κοχύλι, χωρίς κανένα ιδιαίτερο χρώμα, ούτε
Incognito (Project 240’’)
25/04/2015
Είναι μεσημέρι, μιας καθημερινής μέρας. Τα πάντα έχουν συμβεί στον κόσμο από το πρωί. Αφίξεις, αναχωρήσεις, συζητήσεις, πράξεις, φιλιά, αποχαιρετισμοί και χωρισμοί. Όλα στον κόσμο έχουν συμβεί, αλλά υπάρχει κάτι που ακόμα να γίνει. Απόγευμα. Οι άνθρωποι ξέρουμε το τρόπο
Καλοκαίρι σαν χειμώνας
28/08/2014
Οι άνθρωποι που αγαπώ, με κάνουν να γράφω καλά. Οι άνθρωποι που αγάπησα και που δεν είναι κοντά μου, με κάνουν να γράφω ακόμα καλύτερα. Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί αν η μοναξιά που νιώθω έρχεται από μόνη της ή την
